“Yolculuğa çıkmaya ne gerek var? İster Madrid’e, ister Berlin’e, İran’a, Çin’e, ister kutuplara gideyim, görünüşümün ve hissetme tarzımın tutsağı olduğum sürece, kendimden başka nerede olabilirim?
Hayat, onu ne hale getiriyorsak odur.
Yolculuklar, yolcuların kendisidir.
Gördüğümüz, gördüğümüzden değil, biz her neysek, ondan ibarettir.”
Kitap bittikten sonra;
İçimden geçen tek cümle bu zihin bende her yerde.. Kaçışı yok. Zihnin sığınağın, zihnin ulaşılmazın.. İnsan ruhu melankoliye ne kadar da yakın?