Rasûlullah ﷺ şöyle duâ ederdi:
“Allahım!
Yıkıntı altında kalmaktan sana sığınırım.
Yüksek bir yerden düşmekten sana sığınırım.
Suda boğulmaktan,
ateşte yanmaktan,
yaşlanıp ele avuca düşmekten sana sığınırım.”
Ne olurdu, bazı sözleri hiç söylememiş olsaydım; ya da bazı sözleri hiç söylememek için kesin kararlar almamış olsaydım. Sana diyebilseydim ki, durum çok ciddi Bilge, aklını başına topla.
Ben iyi değilim Bilge, seni son gördüğüm günden beri gözüme uyku girmiyor
diyebilseydim. Gerçekten de o günden beri gözüme uyku girmeseydi. Hiç olmazsa arkamda
Birbirine ters düşen öyle çok şey gördüm, birbiriyle çelişen öyle çok şey duydum ki! O görmeler yüzünden gözlerim, eşyanın yüzeyinde, ruhu özü örten o ince ve sert kabukta aşındı. Artık hiçbir şeye inanmıyorum, hatta şimdi eşyaların ağırlığından, sabitliğinden, açık şeçik gerçeklerden şüphe ediyorum: Sabit misin, muhkem misin? —— Evet diye cevap verse bilmem inanır mıyım!