Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni, uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram...
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır - tek, tenha - bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.
Kendi değerlerimizdekilerin ya da kendimizden üstün olanların pisliğini neden pislik saymıyoruz?Biz ancak kendimizden aşağı gördüklerimizi pisliklerinden iğreniyoruz .
Ne muazzam bir eser iyi ki okumuşum iyi ki sonra okurum dememişim.elinize aldığınız andan itibaren bırakmadan okuyacağınız kitabı bitirdiğinizde de hadi ya diyeceğiniz türden bir kitap.iyi okumalar.
“Kırk kere söyledim bir daha söylerim
Savaşta ve barışta, karada ve denizde,
Düşkünlükte ve esenlikte
Zamanımız apayrı bize göre
Yanyana olduk mu elele
Aç kalsak ağlamayız biliyorum.”