Seher Karaca
@Kseher0
5 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ben biliyordum hastalığımı. Adı bile vardı. Belki tıp kitaplarında değil, ama edebiyat ve felsefe kitaplarında rastlanıyordu ismine:
Yaşama hastalığı... Bir çeşit alerji. Oksijene.
Sayfa 352Kitabı okuyor
"Olmak ve var olmak arasında çok fark var" derler, yüzyılın ortasından çıkıp gelmiş seçkin entelektüeller... Ama bilmiyorlar ki, ikisi de yok... Var olmak bir hayal, olmayan bir dünyada...
Sayfa 335Kitabı okuyor
Bir yerlerde insanları hapse atıyor olmalılar, başkalarını ölesiye üzdükleri, derin mutsuzluklara ittikleri için.Belki cinayetlerin değil ama intiharların azmettiricileri oldukları için cezalandırılması gerekir birilerinin.
Sayfa 287Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Dünyayı küçük görüldüğü için kendini büyük sanıyordu. Tabi büyük bir göz yanılması söz konusuydu. Eğer dünya sandığı kadar küçük olsaydı, kaybolmamak için bu kadar uğraşır mıydı sokaklarında?
Sayfa 253Kitabı okuyor
Sen, cehennemin üzerine kurulduğu arsanın hissedarı olacak kadar kötüsün.Şeytan bu yüzden göz yumuyor yaptıklarına ve seni hayatta tutmaya çalışıyor, bütün oynadığın ölüm oyunlarına rağmen.Ölüp de onun yerine göz koymaman için.
Sayfa 198Kitabı okuyor
192 syf.
·
Puan vermedi
Sadece yaşıyormuş gibi yaptığım için iki ayağımın üstünde duruyorum...
Sayfa 10Kitabı okuyor
Belki bende normal bir insanım ama ilgilendiklerim ne bu dünya üzerinde, ne de bu yüzyılda.
Sayfa 34Kitabı okuyor
Aynaya bakıp kendini tanıyamamak, insanın kendi anılarını bir başkası yaşamış gibi anlatması, dünyanın kendisi dahil üzerindeki hiçbir şeye kayda değer bir varoluş nedeni bulamamak ve zihnin bedenden binlerce kilometre uzakta olması o kadar korkunç ki!
Sayfa 27Kitabı okuyor
Ölüm acı vermezdi.Hayattı, hayat sancısıydı bu feci, bu insanı boğan his.
Sayfa 480Kitabı okudu
Şefkat ve merhamet, kölelerin yeraltı hapishanelerinde icat edilmiş şeylerdir; sefiller ve güçsüzler ordusunun ıstırabından başka bir şey değillerdi.
Sayfa 395Kitabı okudu
Kendi küçük hayatlarını dar kafalı küçük formüllere göre yaşayanları, bir araya toplaşmış sürüler dışında var olmayan varlıkları, yaşamlarını başkalarının düşüncelerine göre kalıplara sokanları, kölesi oldukları çocuksu kurallar nedeniyle gerçekten yaşamayı ve birey olmayı beceremeyenleri düşününce bir kez daha acı kahkahalara boğuldu.
Sayfa 302 - MartinKitabı okudu