Bizi anlayanlar, içimizdeki bazı hislerin de efendisi olurlar, der Cibran. Sanıyorum bu nedenle; bazı kimseleri kıramıyoruz, onlardan kaçamıyoruz veya karşı çıkamıyoruz. Anlaşılmanın kefareti de bu.
Kavgalar, sancılar, uzun geceler boyu uykudan alıkoyan düşünceler, nihayet son bulacak. İnsanı insan yapan da budur; hüznünden, kederlerinden, buhranından ve de azaplarından geriye kalandır.