Pazar günü, Marina Abramovic'in 1973 yılından Ritm 0'ını görmek üzere Louisiana Modern sanat müzesi'ne gitmek için trene bindik. Uzun bir masanın üzerinde yetmiş iki farklı nesne sıralanmıştı, bir tüy, bir tabanca, bir zincir, bir gül, masanın arkasındaki duvarda altı saat süren performansın videosuyayınlanmaktaydı. Masanın önünde duran seyirci bu nesneleri Marina Abramovic'in üzerinde kullanabilir, ona onlarla istediklerini yapabilirdi, sanatçı o altı saat boyunca yalnızca orada duracak , ne denenirse denensin kabul edip anlayışla karşılanacaktı, seyircinin neler yapacağını görmek istiyordu. Seyirci ilkin sakin ve çekingendi, onunbaşlamasını bekledi ama o başlamadı.Sonra biri belli belirsiz yaklaştı, sonra bir diğeri, üçüncü yakınlık sınırını yıktı, bir diğeri daha da yakınlaştı, sonraki ona dokundu, sonra giderek cesur davranmaya başladılar, bluzunu yırtıp parçaladılar, birbirlerini kışkırttılar, birbirlerinin pervasızlığını körüklediler, tehlikeli olmaya başladılar, biri paramparça olmuş bluzu sırtından çıkartıp aldı, onu aşağıladı, saldırganlaştılar. Onun pasifliği ve belki de bu nedenle hissedilen güçlü varlığı onları kışkırtıyordu. Birisi tabancayı eline verip ucunu kafasına dayadı, fısıltıyla 'ateş et' dedi. Performans bittiğinde, saat çaldığında Abramovic hareket etti, sonunda, seyirciye doğru bir adım attı, izleyenler korku ve tiksinti içerisinde gerilediler: ''They cool not stand my person because of what hey had done to me.'' *
* '' Bana yaptıklarından dolayı bana tahammülleri yoktu.''