Ö.

Ö.
@Ladyoflothlorien
Sabitlenmiş gönderi
Zaman Çarkı döner ve Çağlar gelip geçer. Geriye bıraktığı anılar efsaneye dönüşür. Efsane solup mit olur ve onu doğuran Çağ yeniden geldiğinde mit bile unutulmuştur. Bazılarının Üçüncü Çağ dediği, henüz gelmemiş ve geçeli çok olmuş bir Çağ'da, Braem Ormanı denen büyük bir ormanda bir rüzgar yükseldi. Rüzgar başlangıç değildi. Zaman Çarkı dönerken başlangıçlar ve bitişler yoktur. Ama bir başlangıçtı.
Reklam
"-Onu ben öldürmeliydim. Baba öyle dedi. +Baba her zaman haklı değildi. -Peki ya sen? +Ben de değilim. -O zaman sana neden inanayım?"
Sayfa 591Kitabı okudu
"Çünkü kim olduğumuzu ancak diğer herkesin kim olduğunu öğrenerek anlayabiliriz. Kendimiz gibi olmanın ne anlama geldiğini ancak diğerleri gibi olmadığımızı gördüğümüzde anlayabiliriz(...)"
Sayfa 581Kitabı okudu
"'Sonuç olarak cehenneme gitmeye değer miydi?' Ian bir kez daha uzun ve derin bir iç çekti ama bu seferki kendisiyle barışık bir adamın iç çekişiydi. 'Ah, evet.'"
Sayfa 495Kitabı okudu
"Onun kıvranmalarını, teninden aşağıya süzülen ter damlaccıklarını, acıyla buruşan yüzünü seyrettikçe onun bir kraliçe olduğunu, onların rüyalarında bile göremeyecekleri kadar varlıklı, asil ve ayrıcalıklı olduğunu unutup kendilerini onunla özleştirdiler. Böylesine tarihi bir ana şahitlik etmenin gururunu yaşadılar. Ona kendilerinden biriymiş gibi destek veriyorlardı. 𝗡𝗲 𝗱𝗲 𝗼𝗹𝘀𝗮 𝗵𝗲𝗽𝘀𝗶 𝗮𝘆𝗻ı 𝗛𝗮𝘃𝘃𝗮'𝗻ı𝗻 𝗸ı𝘇𝗹𝗮𝗿ı𝘆𝗱ı 𝘃𝗲 𝗸𝗼𝗻𝘂 𝗱𝗼𝗴̆𝘂𝗺 𝘆𝗮𝗽𝗺𝗮𝘆𝗮 𝗴𝗲𝗹𝗶𝗻𝗰𝗲 𝗮𝘀𝗹ı𝗻𝗱𝗮 𝗵𝗲𝗽𝘀𝗶 𝗯𝗶𝗿𝗯𝗶𝗿𝗶𝗻𝗶𝗻 𝗸𝗮𝗿𝗱𝗲𝘀̧𝗶𝘆𝗱𝗶."
Sayfa 364Kitabı okudu
Reklam
286 öğeden 1 ile 6 arasındakiler gösteriliyor.