Merve
@Lavinia16
Adını gizleyeceğim
Sende bilme, Lavinia
7 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
" Yaşamak neden böyle içler acısı, neden bir uçurumun yanı başından geçen daracık bir yol gibi? " demişti Virginia Woolf.
Sayfa 243Kitabı okudu
Sen yaralı bir çocuğu tedavi etmiyorsun. Onu korkularıyla baş başa bırakıp yarasını daha çok açıyorsun.
Onu öldürmek istediğim hâlde elini uzatıp benden yardım istiyordu. İnsanlar... Ne kadar da zavallıydı, işte onlar buydu; kendilerine zarar verene bile el uzatan, yardım isteyen aciz varlıklar.
Sayfa 180Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsan uzak olunca eksik yerleri kendi tamamlıyor ya, ben onu kocaman yapmıştım içimde.
Tehlikeli sularda olduğunu bilip de, bundan tuhaf bir haz duyduğun ve hiçbir önlem almaya tenezzül etmediğin, içinde bulunduğun duruma ters düşecek bir şeyin yaklaştığını gördüğün halde kılını kıpırdatmadığın anlar vardır ya.
Bana yar olmadı ya, kimseye de olmamıştır umarım.
Bazen öyle bir insanla kesişiyor ki yolun, ömrünün yarısını onsuz geçirdiğin için öfkeleniyorsun kendine.
Bazen göz göze geliyorsun ya biriyle. Anlıyorsun, anlıyor. İkiniz de biliyorsunuz bunu. Tek kelime etmiyor, susuyorsunuz yalnız.
Dünyada her kişi yetisini sonuna kadar zorlar, hiç kimse elinden geldiğinden azıyla yetinmez, düşüncesi ne olursa olsun.
Derler ya, insan asla doymak bilmez diye, yüzünü verseniz ille de astarını ister diye. Bu sözler insanı kınama amacıyla söylenir, oysa insan soyunun en büyük yeteneklerinden biri, onu elindekiyle yetinen hayvanlardan üstün kılan bir yetenektir bu.
Bir şeyi çok fazla istemek iyi değildir. Bazen şans ters dönebilir yoksa. Ayarında istemeyi bilmeli kişi, Tanrı ile ya da tanrılarla iyi geçinmenin yolunu bulmalı.
Sayfa 28Kitabı okudu