Kerem Özdem
@LayRays
Bursa
14 Eylül
11 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Tek bireydeki gibi tüm insanlığın gelişiminde de yalnızca sevgi uygarlık üreticisi etken rolünü oynamış ve bencillikten özgeciliğe dönüşüm sürecini başlatmıştır.
Bir din kendisini ne kadar sevgi dini diye gösterse de, o dini benimsemeyenlere karşı sert ve sevgisiz davranmak zorundadır.
Kitle uysal bir sürü gibidir, başında bir efendi olmadan yaşayamaz. İtaate karşı öylesine bir susamışlık içindedir ki, ortaya çıkıp kendisini efendi ilan edecek herkese içgüdüsel bir boyun eğişle karşılık verir.
Okur Takip Önerileri
Düşünce uğruna yapılan savaşlar zaman alır, başından itibaren düşüncenin taraftarları ve muhalifleri vardır, ilkinin sayısı gibi önemi de sonunda üstünlüğü ele geçirinceye dek, gittikçe artar; savaş süresi boyunca neyin söz konusu olduğu hiç unutulmaz. Tüm sürecin bu kadar uzun bir zamana ihtiyaç duyması bizi neredeyse hiç şaşırtmıyor.
kitleler birlik duygusunu güçlendirebilmek için dışarıda duran bir azınlığa karşı beslenen düşmanlık duygusuna ihtiyaç duyar ve bu dışarıda bırakılanların sayıca az olması onların baskı altına alınmalarına yol açar.
Dini mitlerin mantıksal dizgelere büyük
önem vermelerini bekleyemeyiz.
Her ağlayış bir yakınma değil midir? Ve her ağlayışta bir suçlama? diyorsun kendine ve bu yüzden işte, ey ruhum, derdini dökmektense gülümsemeyi yeğliyorsun.
Dünya yorgunu! Yeryüzünden çekip gitmemişsiniz bile! Her zaman yeryüzünü arzular buldum sizi, sevdalıydınız hâlâ yeryüzü -yorgunluğunuzla!
İnsan kendini sevmeyi öğrenmeli, böyle öğretiyorum ben şifalı ve sağlıklı bir sevgiyle: insan kendsine katlansın ve orada burada sürtmesin diye.
Terk edilmişlik başkadır, yalnızlık başka: Bunu öğrendin şimdi sen! Ve insanların arasında her zaman yabanıl ve yabancı olacağını da:
Yalnızım yeniden ve yalnız olmak istiyorum, açık gök ve açık denizle baş başa; ve yine ikindi oldu etrafımda.
Zordur insanlarla yaşamak, çünkü öyle zordur ki susmasını bilmek.
Günün birinde sende yüksek olanı artık görmeyeceksin ve sende alçak olana çok yakın olacaksın; kendi ululuğun bile bir hayalet gibi korkutacak seni. "Her şey sahte!" diye bağıracaksın günün birinde.
Bugün hâlâ eziyet çekiyorsun çoğunluktan, sen tek olan: cesaretini ve umudunu yitirmedin henüz bugün. Oysa günün birinde yalnızlık yoracak seni, günün birinde gururun iki büklüm olacak ve cesaretin kırılacak. "Yalnızım!" diye haykıracaksın günün birinde.
İnsan, varlığını sürdürebilmek için önce şeylere değer biçti. Şeylerin anlamını o yarattı, insanca bir anlam yarattı. Bu yüzden "insan" diyor kendine: değer biçen demektir bu.