LİDYA
@Liddya
İstanbul
288 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kara yazılmış bir talihin son satırlarını okumaktaymış kader.
Okur Takip Önerileri
İnsanların akıllarından geçenlerle ağızlarından çıkanların bir olmadığını farkettiğimde tiksindim ben konuşmaktan.
Belki de adını koymaktan korktuğumuz için, kedere başka isimler veriyoruzdur.
Biz adalılar turistlerle karşılaşınca onların buralara güneş ve deniz için gelmiş olduklarını varsayarız. İnsanların bazen de yas tutmak için evlerinden kilometrelerce uzağa seyahat ettikleri gelmez hiç aklımıza.
Bir haritadır eski sevgilinin bedeni. Sizi ta derinlerine çeker ve bir zamanlar bir yerlerde bırakmış olduğunuzu sandığınız parçanızı geri getirir.
Ezelden beri sorulan soruydu. Gitmeli mi? Kalmalı mı?
"Bunca yıl sönmemiş umudum
Nisan değilse mayıs
Perşembe değilse pazar."
Attila İlhan
Ne tuhaftı insan zihni, hem memleketti hem sürgün yeri.
Acı! Ne çok acı vardı. Her yerde ve herkesin içinde. Tek fark bunu saklamayı becerebilenlerle artık beceremeyenler arasındaydı.
Bir parçamı da aldı götürdü...
Büyümeyi çok ister ama ya zalim felekle karşılaşırsam diye korkardım büyümekten. Sonunda büyüdüm önce babaanem öldü. Yaşlı sanıyordum onu ne de olsa altmışını geçmişti. Sonra anneannem, gerçi o henüz ellili yaşlardaydı ama onunla daha az beraber olmuştuk. Bizden uzakta yaşardı. Acı teğet geçmişti yani. Henüz yirmili yaşlardaydım ki babam öldü. Bu kez teğet geçmedi ölüm bir parçamı da aldı götürdü. Çoktan unuttuğumu sandığım zalim felek işte o zaman geldi aklıma.
Meğer bazen umut çok tehlikeli olabiliyormuş. Bitince anlıyor insan dünyanın kaç bucak olduğunu.