Oblomov, Ştolts, Olga, Zahar sizi tanımak ne güzeldi böyle..
Güvenilir gerçek bir dost...
Efendisine sadık bir hizmetçi...
Hayat dolu bir sevgili...
Yaşamak isteyen ama içindeki yaşam enerjisi yok edilmiş bir Oblomov.
✏Oblomovkada her şey çok yavaş ve sıradan ilerliyor,değişiyor.Yazarın benzetmesiyle dağların, adaların, kayaların oluşumu gibi yavaş ve belli etmeden değişiyor. Bu toplumun içinde yetişen bir çocuk nasıl bir insan olabilir peki.? Koşmak bile yasaklanmış. Evet o çocuk baş kahramanımız Oblomov. Yetiştiği aile ortamı bütün heyecanını, enejisini yok etmiş ve bu oblomovun hayatına mal olmuştur.
✏Bu kadar da olmaz dedirten uyuşukluğu insanı sinir etse de -kitapta da dendiği gibi- Oblomov aslında en masumumuz , suçlu olan aile, toplum, bizleriz aslında.. Yanlış çocuk yetiştirme tarzımız!
✏Oblomov hiçbir şey yapmıyor mu?
Yapıyor. Düşünüyor. Hem de çok. Çeşitli planlar yapıyor, hayaller kuruyor, kendi iç dünyasında birçok olay yaşıyor aslında. Tek sorun bunların hepsini yatarak yapıyor olması. Kitap asla sıkıcı değil sürükleyici 600 sayfa boyunca oblomov yatmıyor bu sizi ürkütmesin. :)
✏Enteresan bir şekilde kitabı okurken insanın üzerine bir oblomovluk yani tembellik çöküyor. Kitabın ne kadar etkileyici olduğunu buradan anlayabiliriz aslında. Hayata, aşka, dostluğa dair ne varsa derinlemsine kitapta bulabilirsiniz.
✏Okuyun derim, ertelemeden...
Oblomov da hep ertelerdi...