Estragon : İnsan biliyorsa eğer.
Vladimir : Sabretmekten yılmaz.
Estragon : Ne beklemek gerektiğini biliyorsa.
Vladimir : Endişeye mahal yoktur.
Estragon : Sadece bekler.
Vladimir : Artık alıştığımız gibi...
Ne kadar çok insan tanırsam o kadar artar mutluluğum. En zavallı yaratıktan bile çok şey öğrenir insan. Zenginleşir, sahip olduğu nimetlerin önemini daha iyi idrak eder...
Vladimir : Ben bir şeyin tatsızlığına gittikçe daha çok alışırım.
Estragon : Şimdi nu dediğinin tersi mi oluyor?
Vladimir : Mizaç meselesi.
Estragon : Karakter.
Vladimir : Elden bir şey gelmez.
Estragon : Çırpınsak da nafile.
Vladimir : Neyse o'dur insan.
Estragon : Mücadele nafile.
Vladimir : Aslı değişmez insanın.
Estragon : Yapacak bir şey yok...
Estragon : Artık hiçbir hakkımız yok mu?
Vladimir : Yasak olmasa gülerdim bu sözüne.
Estragon : Haklarımızı kaybettik, ha?
Vladimir : Haklarımızdan kurtulduk...
Vladimir : Tut ki pişman olduk.
Estragon : Neden ötürü?
Vladimir : Şeyden... Ayrıntılara girmemize gerek yok.
Estragon : Doğduğumuz için mi pişman olalım?
Vladimir : İnsan gülmeye cesaret bile edemiyor artık.
Estragon : Ürkütücü bir mahrumiyet bu.
Vladimir : Sadece tebessüme imkan var. Aynı şey değil. Ama yapacak bir şey yok...
Bazen o son anın geldiğini hissederim, her şeye rağmen. O zaman iyice tuhaflaşırım. Nasıl diyeyim? Hem ferahlarım hem de korkuya kapılırım. KORKUYA. Yapacak bir şey yok...
Mükemmel. Çok uzun bir açıklamaya gerek var mı bilmiyorum. Tek kelimeyle eksiksiz. Asimov'un kitabı yazdığı tarihe bakarsak o zamanlardan geleceği görmesi, zamanın sosyokültürel yapısını anlatması muhteşem. Tam anlamıyla beni içine alıp büyüledi. Zaman yolculuğu ve sonsuzluktaki sorunları, oluşan paradokslar harika anlatmış Asimov. Ayrıca evrimleşmeyi ve insanın geçmişe duyduğu özlemi de baya güzel bir şekilde ele almış. Bu roman öyle bir komple bütünlüğe sahip ki aradığınız her şeyi buluyorsunuz. Bir kadının ve aşkının nelerden vazgeçirebileceğine tanık oluyorsun. Hadi hep birlikte Adrew Harlan ile gerçekleri değiştirelim...
İnsanlığın yücelebilmesi için büyük sınavlar verilmelidir. Tehlike ve huzursuzluk, güvensizliğe yol açar ve insanlığı daha yeni, daha görkemli zaferler kazanmaya iter...