Lunass2005
@Lunass2000
Kitaptan daha iyi bir arkadaş yoktur zaman zaman insana dert ortaklığı eder insanın gönlünü açar yüreğine su serper. Gönlünün her muradına onunla erişirsin böylesine güzel bir dost görülmemiştir ne incitir ne incinir.
5 okur puanı
Ekim 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
416 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Yüzümdeki o geniş gülümseme bir silah sesiyle bozulduğunda
ne yapacağımı şaşırdım. Kurşun tam yanımdan geçerken Haris, “Haris...” Tüm eklemle-
rim buz keserken “Yelek giymemişsin,” diyebildim. “Sen... Yalan
söyledin bana.” Yeleği yoktu!
ışık hızında önüme geçdi. " Hilal Biliyorum bu zamana
kadar sana çok yalan söyledim. Ama şu an söyleyeceğim şeye inan
olur mu?”
“Ne?”
“Seni seviyorum.”. bana doğru gelen kurşunun önüne geçerek sırtını bana kalkan yaptı.
Gözlerimiz birleştiğinde, “Haris,” dedim. “Hayır.” Bedeni,
bedenimin üzerinde titremeye başladığında, “Hayır!” diye haykırdım. Başı göğsüme düştü bir anda.
“Haris,” diyerek elimdeki silaha rağmen her iki yanağını tu-
tup başını kaldırdım. “Ben de seni seviyorum. Duyuyor musun?”
Duymuyordu.
Haris beni duymuyordu. Babam tam karşımda durduğunda ise onun ayaklarına sarıldım. “Baba...” Başımı dizlerine yaslayarak hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladığımda, “Ne olur, ölmesin!” diye haykırdım. “Yalvarırım, ölmesin, baba. Annem gibi o da gitmesin...”
Sayfa 411 - Hilal - HarisKitabı okudu
“Gözlerini kapat,” dedi Haris.
Sorgulamadan gözlerimi kapattım. “Şimdi aç.”
önce ona, ardından elinde tuttuğu harı bülbüle baktım. Gözlerim belerdiğinde, “Hangi çiçeği sana alırsam, onu seveceğini
söylemiştin. Sadece Şuşa’da açan harı bülbül, bundan sonra en
sevdiğin çiçek.” Bülbüle benzeyen, mor tonlarının hâkim oldu-
ğu çiçeğe bakmaya devam ederken kalbim tekliyordu.
Sayfa 408 - Hilal- HarisKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Bastığın yerleri toprak diyerek geçme, tanı,
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı."
Sayfa 402Kitabı okudu
Azerbaycan askerleri durmadan kayalıkları tırmanmaya devam ederken gözlerimden akan yaşlara engel olamadım. Şu
andan itibaren bu olaylar tarihin tozlu sayfalarına karışacaktı,
gelecek nesil bu önemli tarihleri ezberleyecek, kudayacaktı. Ve
ben bu anı çıplak gözlerle görüyor, hatta müdahale ediyordum
olaylara bizzat.
Bu sadece bir savaş değildi.
Bu, yıllardır Karabağ’dan zorla gönderilmiş, öldürülmüş, kayıplar vermiş bir milletin felahıydı...
Sayfa 400 - HilalKitabı okudu
Haris gözlerini sıkıca yumup açtı. “Mayına bastım. Uzaklaşın
buradan hemen.”. “Gitmeyeceğim,” diyerek araçtan indim. “Hilal,” dedi bitkin bir ses tonuyla. “Yalvarırım sana... Uzaklaş buradan.” Gözlerine dolan yaşları fark ettiğimde ağlamamak
için kendimi sıkıyordum. Gülümsedim. “O mayını etkisiz hâle getirecekler ve beraber
gideceğiz buradan. Yalvarırım... Git.”
“Gitmeyeceğimi biliyorsun.”
Gözlerini yumup birkaç saniye sonra tekrar açtı. “Kahretsin... Kork artık!”
“Korkuyorum,” diye itiraf ettim. “Senin için korkuyorum.”
“Kendin için kork, aptal!”
“Bağırma bana,” dedim ciddi bir tavırla. “Gönlümü nasıl alacağını çok merak ediyorum. Çiçek de alamazsın. Malum koşul-
lar...”. Bana hayretle baktı. “Cidden mi?”
Omuz silktim. “Ne? Çiçeksiz özür mü olur?”
Bu sefer dudakları kıvrıldı. “Hangi çiçeği seversin?”
“Bilmem, hiç düşünmedim ama sen hangisini alırsan onu seveceğim.”
Sayfa 283 - Hilal - HarisKitabı okudu
HARİS: “İster miydin? Hayatımda var olmak?”
HİLAL: “Bilmem.” Kaşlarımı çattım.
HARİS: “O satırlar aklıma geliyor sen böyle kaşlarını çatınca.” HİLAL: “Hangi satırlar?”
HARİS: “Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal! “Kimsenin nazını çekmem sanıyordum.”
HİLAL: “Sonra ne oldu?”
HARİS: “Seni buldum”
Sayfa 259 - Hilal- HarisKitabı okudu
“Hilal...”
“Hı?”
“Sen ağladığında ben de ağlamak istiyorum. En son ağladığımda dayak yemiştim, çok küçüktüm. Bir gün olur da ağlarsam
senin karşında... Bana vurmazsın, olur mu?”
Kalbim sıkıştı. “Dört yaşında miydin?”
"Anısı var. ”
"Acılarımızla kodlanırız. ”
"Belki bir gün anlatırım, Türk kızı. ”
Gözlerine, daha önce hiç görmediğim derin bir keder yerleşti.
“Umarım ölürsün demiştin ya bana...” Hayır, hayır... Ağzımdan çıkmıştı, ölmesini hiçbir zaman istememiştim. “Keşke üç
yaşındayken ölseydim, Hilal. Dört yaşıma girmeseydim birçok
şey daha güzel olurdu.”
Sayfa 191 - Hilal - HarisKitabı okudu
“iyi misin?” Düşman. Düşman. Düşman.
Gözlerim yanmaya başladı. Çenem seğirirken, “O tankları
benim askerlerimin üzerine gönderdin demin,” dedim zorlukla.
inkâr etmesini bekledim. “Evet,” diye onayladı ama beni.
“Senden nefret ediyorum.”
Gözlerim gözlerine kurşunlar sıkarken, “Olması gereken bu,”
dedi sakin sesle. “UMARIM ÖLÜRSÜN,” dedim dişlerimin arasında. “UMARIM ÖLMEZSİN” dedi benim aksime. Hâlâ sakinliğini itinayla koruyordu. “Senden,” dedim nefes nefese. “SENDEN GERÇEKTEN NEFRET EDİYORUM. O emirleri verdin ya... Sıfırsın artık gözümde. Sıfır.”
Düşman.
Altın hareleri kahverengi gözlerime dokunurken, “Olması gereken bu,” dedi tekrar. “Sıfır. Ne eksik ne de fazla.”
"KEŞKE HAYATIMI KURTARMASAYDIN... O ZAMAN SENİ ÖLDÜREBİLİRDİM BELKİ.”
Sayfa 95 - Hilal- HarisKitabı okudu
“Bizi durduramayacaksınız,” dedim kendimden emin sesle.
“Bu sefer karşınızda Hocalı Katliamı'ndaki silahsız kadınlar, ço-
cuklar ve yaşlılar yok. Yalın ayak karların içerisinde evlerinden
koparılan o minik çocuklar, büyüyüp tank üzerinde hakları olan
toprakları almak için geri dönüyor. Tankı durdurabilirsin ama
askerlerin bu topraklarda kaybolan çocukluklarının öfkesini dur-
duramazsın. Bu toprakların üzerinde kokusu hiç gitmeyen kan
var, yüzbaşı. O kanın kokusunu ben alabiliyorum. Şu an üzeri-
nize gelen askerlerin çoğu burada ailelerini kaybetti. Hangi güç
onları durdurur? Hangi duygu öfkelerini söndürür? Ben gör-
düm onları. Hepsinin gözlerinde aynı ateş var. Hiçbiri ölümden
korkmuyor, yarını düşünmüyor. Hepsinin tek bir derdi var; o da
Karabağı geri almak.”
Sayfa 89 - Hilal - HarisKitabı okudu
“Evime gidemem. Evim öteki tarafta...Evim çok uzakta,
yüzbaşı. Ben kayboldum.”
Savaş kaybolmaktır.
Ben bu savaşta kayboldum.
“Kaybolmadın,” dedi keskin sesiyle. “Ben buldum seni, Hilal.”
Sayfa 78 - Hilal - HarisKitabı okudu
