Muhammed Çimen
@Mamco361
Regular guy with no brand.
Makine mühendisi
İzmir
İzmir, 18 Ağustos
148 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
O eski “farklılık” her zaman kalacaktı. Oysa sevmeyi ve sevilmeyi öyle çok isiyordum ki…
Sayfa 141Kitabı okudu
Boş ve anlamsız bir hayattı benim ki. İçimin çekildiğini hissediyordum; bulamayacağım bir şeyi arıyor, tutamayacağım bir şeye uzanıyor gibiydim.
Sayfa 103Kitabı okudu
Birkaç ay sonra içimde yeni bir his belirdi; çok kötü bir his. Artık yalnızca mutsuz ve üzgün değildim, öfkeliydim de. Çarpık ağzım, yamuk ellerim ve işe yaramaz bedenim yüzünden bütün dünyaya kırgındım.
Sayfa 84Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sanki bir denizaltı kovuğunda yürüyormuşum gibi bir türlü kavrayamadığım fikirler, bilgi kırıntıları ayaklarıma dolaşıyor, her kımıldandıkça köksüz asabiyetler, süreksiz ümitler, yersiz inançlar çürümüş yosunlar gibi kollarıma ve vücuduma sarılıyor, beni daha derinlere çekiyor…
Sayfa 143Kitabı okudu
Sanki her tarafımdan yüzlerce el beni tutuyordu, belki de hiç tutan yoktu, sadece olduğum yerden bir yere kımıldayamıyordum. Dehşetten, sevgiden, ümitsizlikten, acımaktan yarı çılgın uğraşıyor, yalvarıyordum.
Sayfa 125Kitabı okudu
Sizler daima böylesiniz… Ruhunuzu saran küçüklük duyguları içinde büyük değerlerimizi kaybedersiniz…
Sayfa 51Kitabı okudu
Hakikatte bütün bu insanlar hakikat denen duvarın ötesine geçmek için birer delik bulmuş yaşıyorlardı.
Sayfa 43Kitabı okudu
Prorsus ut nihil deesse praeter viederetur.
Hala hayattayım, benden çaldıkları her şeye rağmen hayattayım ve olduğum kişinin bir geleceği var biliyorum. Ölümün gittikçe büyüyen dalgalarla dünyaya yayılışını gördüm ama o zaman yaşamın kendi dalgaları olması gerekmez mi; her ne kadar ben onları fark edememiş olsam da?…
Sayfa 180Kitabı okudu
Bir erkek bir kadından etkileniyor, bir kadın bir erkekten etkileniyor ve birbirlerine yaklaştıkları her adımda ikisi de kendinden bir parçayı yitiriyor; zafer bekledikleri yerde yenilgilerle karşılaşıyorlar.
Sayfa 20Kitabı okudu
Ölümü bu şekilde görmek, o ana dek yaşamın kutsallığına inanmış olan herkeste derin bir yaralanmaya, üzüntüye yol açıyordu.
Gerçekten seçim yapılabilir mi, yoksa kaderin darbeleri, yemyeşil bir ağacı kuru oduna çeviren balta darbeleri gibi, istemesen de seni değiştirir mi…
Sayfa 275Kitabı okudu
Ve bir kez daha her şey benim hatam, diye düşündü Arthur. Belki daha sık neşeliymişim gibi yapmalıyım, belki o zaman daha kolay kanarlar.
Sayfa 81Kitabı okudu
Bazen insan kendisine çok mutluyum deme hakkını asla bulamayacak kadar çok acı çeker.
Sayfa 225Kitabı okudu
Ölüm için yeterince suçlu değildi ama özgürlük için fazlasıyla suçluydu.
Sayfa 90Kitabı okudu