Hediyeden bağımsız olabildiğince içimi dökmek isterim, herşeyi yazıya dökmek mümkün olmuyor bazen.
Söylediğim her cümleyi kavgaya dönüştürdüğün için artık konuşup tartışmayı bile bıraktım. Ağlarken de yoktun, gülerken de.. Aynı zamanda ben acı çekerken olmadın..Boşluktayken elimden tutup çekmedin, güzel anılar biriktirmek isterken aslında güzel hiçbir anım olmadığını farkettim.Savaşımı verdim ve artık bundan bile vazgeçtim, çünkü biliyorum ki zaferle çıkmayacağım..Daha yıkık, daha üzgün ve daha da kırılmış bir halde yenik düşeceğimi biliyorum.. Belki pes eden benim... Belki de kazanan sen, hangimiz kârlı çıktık bilmiyorum ama geriye dönüp baktığımda, uğruna duracağım bişey var mı diye düşündüğümde kocaman bir hiç beliriyor gözümün önünde.. Ben öldüm ama sen görmedin ya da görmek istemedin..