Tarih boyunca insanlar hep bir şeylere tapındılar. Akıllı olanları tek olan Allah' a, henüz aklını doğru kullanamamış olanlar ise öküze, ineğe, helvaya, ateşe, paraya pula çula çaputa inandılar.
Neye inandıkları bir yana, "bir şeye inanmak ve tapınmak" hep vardı.
"Ben ateistim. Yani Allah'a inanmam. Bence Allah diye bir şey yok. Kainat kendi kendine oldu. Kimse yaratmadı." diye iddia eden kişiler bile farkında olmadan Allah'ı onaylayacak tezler ileri sürdüler. Çünkü bir şeyin yokluğunu ispat etmeye çalışmak, zaten onun var olduğu gerçeğinin bir yalanlaması olmak zorundaydı. Bir şeye yok demek için önce var olduğu ihtimalini düşünmek zorundaydın.
Adına ister Allah densin, ister Tanrı, ister buda ya da Kutsal Ruh veya Gök Tengri, insanlar insanlık tarihi boyunca kendilerinen daha yüce bir varlığın var olduğuna inandılar ve belli ritüellerde ona tapındılar.
Çünkü buna ihtiyaçları vardı...