E.E
@maviiannesii
Kendi halinde. Dünyada ama, dünyadan uzak. Var ama, yük değil. Yok ama, bilinmez değil.
1945 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Her insanın bir başkası için sonsuz bir muamma oluşu, üzerinde düşülmesi gereken muazzam bir hakikattir.
Londra hapishanesinde mahkumlar gardiyanlarla çatışıyor, majestelerinin yasası, alaybozan tüfekleriyle mahkumların üzerine fişek yağdırıyordu; hırsızlar saray odalarında soylu lordların boyundaki elmas haçları kesip alıyor, silahşorler kaçak mal bakmaya ST. Giles'a gidiyor, çeteler silahşorlere, silahşorler çetelere karşı ateş açıyor, kimse de bu durumlarda bir tuhaflık göremiyordu.
Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş geçmiş en kötü günlerdi; hem bilgelik çağıydı hem ahmaklık; hem aydınlık hem karanlık bir mevsimdi; umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı; hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu; hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam aksi istikamet...
Okur Takip Önerileri
Başım ağrıyor albayım; biraz yürümek, biraz kendime gelmek istiyorum.
Bütün hayatımı kelimeler uğruna harcadım, içi boş kelimeler uğruna. Kelimelerin gerçek anlamlarını bilmeden, onlarla oynadım. Oyunları da kelimelerin içinde tutukladım.
Ben, kendimi tanımak için, daha başkalarıyla görüşüyorum.
Bunu da albayımdan ögrendim. İnsan parayı kendine dert edinmemeliymiş; kimse aç kalmazmış.
Bizi bir de bu acımak mahvediyor albayım...
İnsan, içinde böyle yüksek bir gaye taşırsa, yaptığı her iş ona bu alanda yararlı olur.
İnsanlar istedikleri işlerle uğraşamıyorlar, ne yazık...
İnsan, kendine benzeyenden hoşlanmaz... Ben, bana benzeyen birini bulabilseydim, geleceğe güvenle bakabilirim.
Ölmek üzere olan bir insan korkmamalı. Ölmek nedir? Yaşayabileceğini hayal ettiğin olayların bitmesidir ya da insanın öyle sanmasıdır.
Geçmişin dalgınlığına da kapılmamalı; geleceğin endişeleri artar sonra, kararlarda sarsıntılar olur.