Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Döndü Erginyiğit

Döndü Erginyiğit
@Maviperistera
Bugün gördüğüm rüyayı o şarkıyı asla unutmayacağım..💔
Reklam
Yağmasamda gürlüyorum karşında hayat..Yazmak zorunda olduğum bir hikayem var..🥀
“Biraz bencilce gelebilir, ancak hayat bana şunu öğretti. Sürekli depresif olan insanlardan uzak durmak lazım. O negatiflikleri size de bulaşıyor; söz, davranış ve bakış açınız onlara benzemeye başlıyor. Onları terapi edeceğim derken kendiniz hasta oluyorsunuz.”

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
“Eski beni nerede ve nasıl kaybettiğimi hatırlamıyorum. Sadece bir akşam vakti balkon serinliğinde otururken geldiğim tüm yolların bana ne kadar uzak olduğunu gördüm.”
Hayat biraz da bu demek değil midir; çaresiz hissederken bir taraftan umut etmek, kalbinin akıl almaz karanlığında bir mum ışığı, pencereden giren bir kuş cıvıltısı. Bahar biraz da kıştan sonra geldigi için kıymetli değil midir zaten?
Reklam
Bi kaç gündür
Kamelyalı Kadın
Kamelyalı Kadın
'ı okuyorum.Daha önceleri sanırım biraz gezinmişim sayfaların arasında..Okudukça tanıdık yerlerden geçiyorum,tanıdık birileriyle karşılaşıyorum hissi oluşuyor.
Kitap zekayı kibarlaştırır.
Hayatı seviyorum.Oyun gibi yaşamak..Hep olmadık zamanlarda olmadık şeylerle karşılaşıyoruz.Hayatın sürprizleri hiç bitmiyor..Çok istediğimiz bir şeye tam ondan ümidimizi kesmişken sahip oluyoruz.Belki de işin sırrı sadece istemekte,inanarak istemekte..Her zaman güzel sürprizler sunmuyor hayat..Sanırım burdada işin sırrı korkmakta..Korktuklarımız başımıza gelmesin diye korkmamak mı lazım acaba..🍃
Kırıldıklarımda var..Kırıldığım ama kırıldığımı bile söylemeye utandıklarım..
Reklam
Bir güvercin sürüsünün hışımına uğradı kırıntılarım..
"Bende bir hâl var, bir kuş tüyü kadar hafif, bulutlar kadar dağınığım.."
‘Kendimi özledim.’ Çok sevdim gerçekten bu anlatımı… Ne tuhaf değil mi, aklımıza gelmez kendimizi özleyebileceğimiz. Bir şeylere canımız sıkılır ama anlamayız kendimizi ihmâl ettiğimizi, olmadık başka dertler çıkarırız kendimize… Onlar sanırız dertlerimiz. Özlem hep bir başkasına duyulan bir duygudur gibi gelir bize… Oysa insan belki de en çok kendisini özler… En çok kendimizi ihmâl ederiz…. En çok kendimizi erteleriz… En çok kendimize aldırmayız… En sonunda da unuturuz kendimizi. Başkalarının dertleri, acıları, sevinçleri, hayatları doldurur hayatımızı… Öyle gürültülü bir hayatımız olur ki kendimizi aradığımızı duymaz oluruz… O cılız fısıltı, o gürültülü hayat içinde her defasında kaybolur gider. Bana da böyle oldu… Bir çocukluğum, gençliğim, dertlerim, sevinçlerim, acılarım, heyecanlarım yokmuş, hiç olmamış gibi zamanın peşinden koşturduğum hayatımın içinde durdum birden. Ve kendimi özlediğimi fark ettim. Sanki kendimi terk etmiş gibiydim… Hatta kapıyı vurup çıkmışım gibi…..☘❤
"Durmadan akıp giden zamanın bir yerlerde takılıp kalmış sakinleriyiz.."🌺
Yolunun farklı olması kaybolduğun anlamına gelmiyor..
"Bazılarının ölmesi gerekiyor, diğerlerinin hayatın değerini anlamaları için.."
Reklam
"İnsan çok sevmekten, kıyamamaktan, kızamamaktan, üzememekten ve hep alttan almaktan kaybeder.. Hayat ilk olarak kendini yok sayanları harcar.." 🍁
Sınır koymayı öğrenin..İyi bir insan olmak herşeye katlanmak anlamına gelmez..