“Çok sevmenin bile bir sınırı var. Gün geliyor beş bin adım attığın yolda bir adım daha atmayı kendine yediremeyip geri çekiliyorsun. Her şey bir yere kadar. Sevgi bile…”
Çok sevmenin bile bir sınırı var.
Gün geliyor, beş bin adım attığın yolda bir adım daha atmayı kendine yediremeyip dönüyorsun.
Her şey bir yere kadar, sevgi bile.
Dünyanın dışına atılmış bir adımdın sen
Ömrümüzse karşılıksız sorulardı hepsi bu
Şu samanyolu hani avuçlarından dökülen
Kum taneleri var ya onlardan birindeyim
Yeni bir yolculuğa çıkıyorum kar yağıyor
Bir aşk tipiye tutuluyor daha ilk dönemeçte Çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum Dönüşen ve suya dönüşen sorular soruyorsun
Sesin bir
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiçbir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen…
Biz gelince bir yağmur başlar
"Ne çok bekledim seni bir bilsen, konuşacak ne çok şey biriktirmişim. Verecek ne çok sevgi,şefkat... İçimde uçuşan renklerin gölgesinde uyuyup, kalmışım. Gelince uyandır lütfen..."