"İnsan içinde bulunduğu umutsuz koşullarda bazen bir zinciri, bir saç teriyle koparabileceģini sanır"
Sayfa 55Kitabı okudu
İstanbul, bu gece Gökçe için ağlıyordu.
Alper, gökyüzüne baktı ve İstanbu'la birlikte ağladı.
Ateş oldum, sadece kendimi yaktım.
Yandım ama hiç sönmedim.
Kül oldum, hiç doğmadım.
Reader Follow Recommendations
"Her şeye rağmen hala seviyor musun onu?"
"Karnımdaki çocuk senin dese,eline
bile dokunmadığım halde inanacak
kadar çok seviyorum."
"Doktor abla"
Dedi içimi dahada acıtan bir tınıyla
"Bu dünyada bir Zehra yaşadı.
kimse hatırlamaz beni.
Bari sen hatırla. Olur mu?"
