İstanbul, bu gece Gökçe için ağlıyordu.
Alper, gökyüzüne baktı ve İstanbu'la birlikte ağladı.
Reader Follow Recommendations
Ateş oldum, sadece kendimi yaktım.
Yandım ama hiç sönmedim.
Kül oldum, hiç doğmadım.
"Her şeye rağmen hala seviyor musun onu?"
"Karnımdaki çocuk senin dese,eline
bile dokunmadığım halde inanacak
kadar çok seviyorum."
"Doktor abla"
Dedi içimi dahada acıtan bir tınıyla
"Bu dünyada bir Zehra yaşadı.
kimse hatırlamaz beni.
Bari sen hatırla. Olur mu?"
"Sen bana geç geldin, ben sana erken..."
"Çok gülen, yalnız ağlar"
