"Çocukları dalgıçlardan birbiri peşi sıra alıp battaniyelere sararak ,sedyelerin üzerinde dik bayırdan yukarıya,yolda bekleyen ambulanslara gönderiyorduk. Sanki böyle yaparak kâbusun bu kısmını uzatabilir ,onun kaçınılmaz ve sonsuz bir gerçeği olacağını bildiğim şeye uyanmayı erteleyebilirmişim gibi geliyordu. Kimse konuşmuyordu . Her nedense,derinlerde bir yerde, bu korkunç işin bitmemesini istiyordum . Buna cesaret denemez."