Hayat zor, o kadar zor ki oyunlarıyla insanları birbirinden uzaklaştırır. İnsan istemese ona nefes olabilecek insanları neden tenhalığa itsin ki ? Her haltı yeyipte suçu; kaderin, hayatın üzerine atan canlıya insan denmiyor muydu? Peki, neden bu sorular beynimi ve kalbimi benden çalıyor? Neden gerçekliğine inandığım bu sahte dünya beni yalnızlığa itiyor? Neden bana soluk aldıracak sadece bir nefes varken, beni nefessiz bırakıyor? Nefes almak yaşamak demek değildir, bir insanın güveni, hayalleri, umutları yok oluyorsa bu o insanın öldüğü anlamına gelir. İşte bir insanın umudunu, hayalini katletmekte suç sayılmalıydı.