İyi olan seyler, eskisi kadar saygı görmüyor. Herkes içten çökmüş, dıştan yıkılmaz kale gibi. gücümüzü, güçsüz görünmemeye harcıyoruz. merhamet sandıkları şey çok canlar yakıyor. herkesin İçi ve yansıttıklar iki ayri parça gibi. Kimse olduğu gibi görünmeye cesaret etmiyor, sanki biri bavuluna koyup götürdü gerçekliği; göz kapaklari, gözlerinden saklıyor gerçeği, ömrümüz dikenlerle dolu kisa yolculuk ve çoğu ömrünü sonsuz sanan kelebekler gibi..
Bir tasi on bin defada havaya atsan uçmay! ögretemezsin, Enerjinizi dogru islere harcayin.
Dogru insanlara vakit ayirin. Tastan kus, kustanda tas olmaz.