Ben, kitapları okurken beğendiği cümlelerin altını çizmeyen insanları anlayamam. Çünkü o benim için kitapla bütünleşmem, kendimden bi parça bulmam gibi bişey. Çoğunlukla da bi elimde kalem, bi elimde kahve ve dizimde kitabımla başlarım kendimi bulmaya. Bu kitapta o kadar çok satırda kendimi buldum ki, sanırım altını çizmediklerimi yazsam daha kısa sürer...
Gelelim beni içine sürükleyen bu güzel kitaba;
Osmanlıda ilk türk kadın yazar olan Fatma Aliye, romanlarında daha çok Osmanlı aile hayatını, kadın-erkek ilişkisini bir kadının bakış açısıyla zarif ve duygulu bir biçimde yansıtmaya çalışır. Ben de onu feminen tarzı, gerçekçi kişiliği ve yumuşak diliyle tanıyordum. Bu kitabında da çok sade, akıcı ve zarif bir dille bir ailenin evlenen kız kardeşleri arasında geçen mektuplarla, her birinin yaşadığı evliliği, düşüncelerini ve duygularını aktarmış okura. Her birinin ayrı bir hikayesi, ayrı bir hayatı olduğunu hiçbir evliliğin diğerinin aynısı olamayacağını göstermiş, evlilik ve ilişkiler konusundaki düşüncesini mektuplar aracılığıyla anlatmış.
Her sayfasını sindirerek, tane tane ilerleyerek okudum ve sanırım satırların altını en çok çizdiğim kitap oldu.
Umarım sizler de okurken bol bol altını çizersiniz :)
Levayih-i HayatFatma Aliye Hanım · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20203,768 okunma
Kendi mutluluğundan bahse daldıktan sonra hakikaten saadette boğulduğun için dünyayı hep mutluluk içinde görüyorsun. Dünyanın felaket ve musibet çukurlarını hesaba katmıyorsun.