sürekli umutlu olma hâli sürdürülebilir bir hâl değil. daima pozitif olamayız. hayatta, mental olarak yere çakılmak diye bir şey de var. üzüntüyü ve kederi hayatın ötesine itmemek gerekiyor. bazen hevessiz kalırız bazen nefessiz. ikisi de hayattandır. ikisi de bizimdir.
kavgam bitti. insanın kavgası bitince meselesi de kalmıyormuş. ama artık ne kendimi anlatacak gücüm var ne de bir yere dahil olma arzum. şimdi sakin bir köşe, dingin bir kalp ve kaygısız bir yaşam istiyorum kendime; uzun uzun soluklanabileceğim.