Ancak tüm bu başarıların bir bedeli vardı. Sürekli formda olması ve bunca zorlukla elde ettiklerini kimsenin elinden almaması için sırtını kollaması gerekiyordu.
Bir ilişkiyi sürdürebilmek için öfkemizi tutup kendimizi ifade etmekten kaçındığımız zamanlar az mıdır? Peki ya canı istediğinde öfkesini salıveren insanlar? Kimilerinin bu davranışı yanına kar kalır,bir bedel ödemez, kimileri de öfkesini kontrol altında tutmayı öğrenip acı çeker.
Konuşmayı öğrenebilirseniz,vurma ihtiyacı hissetmezdiniz ve bir güven hissi duyardınız.
Okur Takip Önerileri
Saplantılı, kontrolcü bireyler çoğunlukla öfkeyi doğrudan ifade etmekten kaçınır çünkü bunun tehlikeli olduğunu ve taşkınlığa dönüşebilecegini hissederler.
Akıl sağlığı profesyonellerinin çoğu kısmen kendi kişisel çatışmalarına çözüm bulmak için bu alana ilgi duyarlar.
Kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız: Önce kül olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz?
Bazen bir şeyi o kadar çok isteriz ki zihnimizi bedenimizi o şeye inanmaya iter.
Psikiyatriyle ilgili her konuda bitmek bilmez bir utanç vardır ayrıca çoğu insan kendi temelinde yatan psikolojik sorunlara bakmaktan korkar.
Mesafelilik ,doktoru iyileşemeyen veya belki de ölüm olasılığı olan hastalara duyulan ilginin yarattığı duygusal sarsıntılardan korur.Tıp okulları ne yazık ki bu becerileri öğretmeye ya hiç vakit ayırmazlar ya da çok az vakit ayırırlar.
Seminer doğuştan gelen empatik becerilerimizin sayesinde başkalarının duygusal durumunu bir noktaya kadar deneyimlediğimiz ilkesinin temel alıyordu. Diğer bir deyişle, depresyondaki veya öfkeli bir insanla vakit geçiriyorsak o insanın zihinsel durumu empatik olarak bulaşıcıydı ve biz de kendimizi üzgün ve sinirli hissetmeye başlıyorduk. Dolayısıyla terapist, hastalarına verdiği duygusal tepkileri belirleyebildiğinde, hastanın tanısı hakkında ipuçları edinebilir.
Ona göre psikiyatri ve cerrahi mücadeleci uzmanlık alanlarıydı-O insanları keserken ben zihinlerin içine bakıyordum-ve hem korku hem de saygı uyandırmamız bu yüzdendi.
Psikoterapinin temel ilkelerinden biri insanların duygularını kelimelere dökmelerini sağlamaktır,eyleme değil.
Bomboş hissediyorum kendimi, içimde koca bir boşluk var sanki.
Kendimi neden mutlu hissedemediğimi anlayamıyorum.
Dolayısıyla hafıza zorluğu çeken kişilerin zihinsel çalışmalarının üstesinden gelmelerine yardımcı olmak en az anılarını korumak kadar önemliydi.