İnsanların gözlerine bakın, bazıları ışıl ışıldır; bazıları donuktur. İnsanların gözlerindeki ışıltı, iç dünyalarında ne kadar var olduklarını yansıtır.
Çocuğunuza, “Sen orta parmaksın, diğerlerinden daha uzun boylu, diğerlerinden daha değerlisin!” der, bu şekilde değer verirseniz çocuk bencil, kendini beğenmiş biri olarak yetişir. Ama çocuğunuzda, “İster serçe parmak, ister baş parmak, ister orta parmak ol, ekibin vazgeçilmez bir parçasısın, senin yerin doldurulamaz,” duygusunu yaratırsanız, çocuk hem kendini değerli hisseder hem de biz bilinci içinde yaşamın bir ekip işi olduğunu anlamış biri olarak yetişir.