Namık Aktaş
@Namik16
Anne karnına sığarken dünyaya neden sığmadığını ve en sonunda bir metrekarelik yere sığmak zorunda kalacağını farketmeli insan.
263 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Hepiniz aynısınız !
Önce bir şeylere inandırıyorsunuz beni, arkasından da ihanet ediyorsunuz.
🎬 Şahsiyet
Nevra: "Bir romanda okumuştum: 'İnsan yoksullaştıkça daha az yer kaplar.' Yani insan yoksullaştıkça sıkışabilme yeteneği de artar."
Sefa: "O yüzden insanların parası oldukça hiçbir yere sığamıyorlar. O hangar gibi evler ondan yani."
🎬 Şahsiyet
Okur Takip Önerileri
“Yalan söylemenin en kötü tarafı ne biliyorsunuz değil mi? Söylediğiniz yalanları hatırlamak.”
🎬 Şahsiyet
“Merak etme alışırsın. İnsan bir şekilde ölülere alışabiliyor çünkü. Ne de olsa kimseye bir zararları yok. Yani artık yok. Onun için, mesele yaşayanlara alışmakta. Esas zor olan o.”
🎬 Şahsiyet
64 syf.
·
Puan vermedi
·
7 günde okudu
Göklerde kartal gibiydim,
Kanatlarımdan vuruldum;
Mor çiçekli dal gibiydim,
Bahar vaktinde kırıldım.
44 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
Yaşadığımızın farkına varmayacak olduktan sonra ne diye yaşıyoruz?
Çünkü azlıkta kalanlar, çok olanlara nedense tepeden bakarlar.
Mesela: “Hiç ayrılmayalım, olmaz mı?” demek vardı fakat bu pek geniş manalı ve müphemdi. Nasıl ayrılmayalım?
Çünkü içten duyulan şeyler hep yanlış anlaşılır.
Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa, ‘Dünyada neler gördünüz?’ dese herhâlde verecek yanıt bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki!
Niçin yazılarındaki bütün insanların benzi soluk, yüreği kederli? Bu memlekette yüzü gülen, bahtiyar insan yok mu?