İlk karşına çıkanlarla tartışma; yalnızca iyi teçhizatın, saçmasapan şeyleri savunacak kadar anlamaya yetisine sahip olduğunun ve utanılacak durumların düşmeyeceğini öğrenen kişilerle tartışılması; Otoritenin dikte ettiklerine göre değil, nedenlere, gerekçelere dayanarak tartışmayı bilenlerle; Sunulan nedenleri dinleyip dikkate alınmayacak alanlarla; ve nihayet, temsil ettikleri değer veren, karşı tarafın ağzından bile olsa iyi nedenleri özgürlükle dinleyen ve doğruyu karşı taraf söylediğinde, yani kendisi haksız olduğunda da bunu hazmedebilecek kadar adalet duygusuna sahip olanlarla tartışın. Demek ki yüz kişi içinde tartışmaya layık bir kişi bile çıkarmak zor. Geri kalan kısım ise ne isterlerse onu konuşmasınlar, çünkü desipere est juris gentium [budalalık insan hakkıdır ]; (Aristoteles)