“İttihad ve Terakki’nin Selanik Kongresi’ne kadar (1912) sönük bir kişi olan Bay Ziya’ya, birdenbire bir öncülük gelmiştir. Gökalp takma adını alan bu kişi, Kürtçülükten caymış, Türk, Türkçü, Turancı ve benzerleri olmuştur. Şimdiye kadar gelip geçmiş devletlerin tarihinde, hiçbir zaman böyle bulaşıcı bir çılgınlık örneğine rastlanılmamıştır.”