"Hayatta kalma dersleri kural bir,her şey zaten belli bir yere kadar gider ve sen de gittiği yere kadarını sürdürürsün.Yürürken değil,yol ilerlediğinde sonunu düşün.Yoksa sonunnu hiç göremezsin.
Bazı insanlar, bazı sevilmeleri hak etmiyordu.
Bazı insanlar, bazı sevilmeleri taşıyamıyordu.
Ölüm,diyorlardı ona.
Baba, ölüm ölebilir mi?
Baba,babalar ölebilir mi?
"Bu nasıl olur?"diye fısıldadı.
Gülümseyerek "Yıkıcı olmanın bazı faydalı tarafları var,"diye yanıtladım.
"Sen mi yaptın?"Fısıldayarak bağırmanın mümkün müydü şu ana kadar bilmiyordum ama tam olarak öyle yapıyordu."Bunu yapamazsın!Bunu nasil yaparsın?"
"Denedim oldu."Tamam,bunun tuhaf olduğunun farkındaydım ama ne değildi ki?
"Beni de uyutacaksın!"Çocuk gibi mızmızlandı.
"Bakarız,"dedim."Git de onu uyandırayım artık."
"Bütün eğlenceyi kaçırıyorum diye şikayet etti.
Senin ateşin,benim perdelerini yaktı;karanlığımı aydınlattı ve ben sana baştan aşağı âşığım.Sosyopatın teki olduğumu kabul edebilirim,sevmenin ne demek olduğunu bilmediğimi de.Ama hatırla eğer benimle kalırsan sana sıkı sıkı sarılırım.
....
Kabuslar gördüğünde seni uyandırırım, gözyaşlarını silerim.Senin için,ruhun için savaşırım.