312 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Okur Takip Önerileri
İnsan evladı hiçbir zaman boşuna yaşamamış ve boşuna ölmemişti.
"Geldim" dedi."Biliyordum...Biliyordum..."
Elini boğazına götürerek sarsıldı. Bir adım attım ve onu kollarıma aldım.
Sayfa 238Kitabı okudu
İşin en tuhafı ise, karımın elini tekrar tutabiliyor ve ölüm etrafta kol gezerken ona hep güvendiğimi ve onun da bana güvendiğini biliyor olmam.
Sayfa 243Kitabı okudu
Aşk.
Bir varlığı tutkuyla ve nâmütenâhî bir özlemle sevme. Ayakları yerden kesen, dizlerin bağını çözen, karında kelebekler uçuşturan, yüreği yerinden söken, aklı baştan alan tarifsiz bir sevdâ. Dilimize Arapçadan geçmiştir. Şiddetli ve yakıcı sevgi mânasındaki işk kelimesinden evrilmiştir.