Müharibə davam edirdi.
Müharibədə itkilərin olmasını normal qəbul edirdilər. Hətta elə valideyn vardı ki ,şəhid balasının cənazəsi gələndə qurban kəsirdi. Ona görə ki,şəhidin qəbri gözü qabağında olacaqdı. Bu ,sevincilə, kədərilə ,qəmilə ,qüruru ilə Vətən müharibəsi idi.....