Ailə səadəti sırf bəxt məsələsidir. Tərəflər evlənməzdən əvvəl bir-birinin xasiyyətini nə qədər yaxsi tanısalar da, hətta bir almanın iki üzü olsalar da, bunun onların xoşbəxtliyinə heç bir təsiri yoxdur. Onların arasındakı fərqlər, təzadlar gec-tez üzə çıxır .
Loğmandan soruşublar ki, dünyada ən böyük bədbəxtlik nədir?
Loğman cavab verib ki,
ən böyük bədbəxtlik odur ki, qanan olasan, qanmaz buyruğuna baxasan..
Ürəklərdə ancaq işıq, məhəbbət olardı. Hami bir-birinin dərdinə-sevincinə şərik olardi. Ər arvada xəyanət eləməzdi, arvad ərə.Dostbazlığın, qohumbazlığın, yerlibazlığın kökü kəsilərdi. Kim nəyə
layiqdirsə, o haqqı da alardı.
Ya qalib gəlməlisən, ya da məğlub olmalısan: düşmanə rəhm etmək zəiflik əlamətidir. Ürəyiyumşaqlığin arxasında ölüm duru. Öldür, yoxsa səni öldürəcəklər.
Sonra da gözlərin sirli söhbəti:
Sevirsən?
- Sevirəm.
-Hər zaman?
Hər an
Sonra da dillərin şirin yalanı:
-Sevmirsən?
-Sevmirəm?
Indi O vaxtdan
Saatlar,
həftələr,
illər ötüşür.
Amma O ilk görüş yaşayır hələ.
Qocalmır, zamana yanıqlar verib,
Yaşayır hər yeni görüşümüzlə.
Adlarına ləkə düşməkdən qorxan bilirsənmi
kimlərdir? O adamlardır ki, təmiz elə bir adlarıdır, özləri çoxdan çirkab içindədirlər. Ona görə də ancaq quru adlarinı qoruyurlar.