Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Neslihan Ş.
Neslihan Ş.
@Nslhnsngl
"Öğretmenim gözünün içinde çiçek var çiçek gibi bakıyorsun"
Okul öncesi öğretmeni
İstanbul
326 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Tatlı mı tatlı tavuğumuz o kadar çok dost canlısı ki, yaşadığı çiftlikte "en dost canlısı hayvan madalyası" bile var. Ama bu kadar çok dost canlısı olması bile, onu bir teknolojik alete bağımlı olmaya başlamaktan kurtaramıyor. Ta ki kandırıldığını anlayana kadar...
Teknoloji çağı içerisine doğmuş, ya da bu çağ içerisinde büyümekte olan çocuklar için harika bir kitap. Hatta çocuk yaş grubuna dahil olmasak bile, bizim için de öyle.
Hadi biz kendi zamanımızı kurtardık, üç beş dost edindik ama çocuklar, çocuklarımız? Çağ gereği onları bundan tamamen uzaklaştıramayabiliriz ama en azından bir dostun sıcaklığını bulmalarına fayda sağlayabiliriz.
Şu an bunları da bir teknolojik aletten yazdığım için cümlelerim ne kadar samimi gelir bilmiyorum ama bu kitabı okumanızı, özellikle çevrenizdeki çocuklara okumanızı önemle rica ederim.
Çocuk kitapları iyi ki var :)
Dün arkadaşımla konuşurken "Mustafa Kutlu bana çok basit geliyor, okuyamıyorum." diye bir cümle kurdu. Durup düşününce Kutlu kitaplarındaki sevdiğim noktanın bu olduğunu fark ettim. Basitlik değil de sadelik. İnsan hayatının bu kadar karmaşık, bu kadar anlamsız olduğu bir noktada; görmemiz, bilmemiz gerekeni, yokmuş gibi davranıp hayatımıza devam etmeye çalıştığımız yerleri bulup, bunları insanın içine işliyor. Hem de oldukça samimi ve sade bir şekilde. Bize de sadece okuyup anlayabilmek kalıyor. Bunu ne kadar başarabiliyoruz muamma.
Rüzgarlı Pazar çoğu kez görmezden gelsek de aynı havayı soluduğumuz, solumaya devam edeceğimiz, yüreği pek çok kişiden zengin insanlarla dolu. Görmeyen iki gözün parmak uçlarındaki sevdası ile... Bu kadar dert sahibi olmalarına rağmen Allah'tan ümidi hiç kesmeyen insanların samimi ortamında buluyorsunuz kendinizi. Şu umudun yarısı da bende kalsın deyip, kalbinize yerleştiriyorsunuz.
Gün içinde Rüzgarlı Pazar'daki gibi yoksullukla mücadele eden, var olmak için, "Ben de seninle aynı dünyayı yaşıyorum" demek için çabalayan insanlarla karşılaşıyoruz. Bunların ne kadarını var kabul ediyoruz, ne kadarına içten bir şekilde dokunabiliyoruz Allah bilir. Okuyun efendim. Belki bir tezgâh alışverişi yaparken, küçük bir tebessüm hediye etmek istersiniz.
Yaklaşan fuar için çocuklara hangi kitabı alabilirim derken gözüme çarptı, "Elma Şekerleri" sınıfım ile en çok sevdiğimiz kitabımız. Kitap köşesinde, diğer kitapların altında kaldığı zaman tutup en üste koyuyorlar ki, böylece "Hangi kitabı okuyalım bugün?" diye sorduğum zaman hemen bulup bana getirebilsinler :). Tabi bu şekilde defalarca okumam ile benimde en sevdiğim çocuk kitabı olması durumu var.
Favori kısmımız su aygrının ormanda gezinirken söylediği şarkı. "Su aygırı olmak istemiyorum yo yo yo". Her seferinde rap söylüyormuş gibi bir durum olsa da, gülerken sandalyeden düşüyorlar :). Onları öyle görünce ben de az keyif almıyorum tabi.
Minik öğrencimin "Öğretmenim sen hikâyeden daha komiksin" sözü için daha çok kere bu kitabı okuyacakmışım gibi hissediyorum. Sensin komik çocuk.
Herhangi bir çocuğa kitap okumayı deneyin, gerçekten çok eğlenceli :). Ama önce okuyacağınız kitabı kendiniz gözden geçirmenizde fayda var çünkü bazı hikâyeler onlar için çıkartılmışsa da, uygun olmuyorlar.
"Elma Şekerleri"m ve ben en sevdiğimiz kitabı çocuklar için tavsiye ediyoruz.
Okur Takip Önerileri
Tarık Tufan sadece kitapları ile değil, dergilerdeki yazıları, şiirleri ile de çok beğendiğim bir yazardır. Çoğu cümlesinde kaybolmuşluğum var. Çoğu cümlesini sahiplenmişliğim var. Bugünlerde aldığım her kitabı, vakit bulunca okurum diyerek sonraya bırakırken bu kitabı soluksuz olarak okudum. Tadı damağımda kaldı diyebilirim. Nedendir bilmem, bu sefer değil cümlelerini sahiplenmek, kitabın tamamını bile sahiplenebilirim. Belki o sokaklar bana tanıdık geldiği için. Belki çocukluğum, gençliğim Unkapanı-Balat arasında geçtiği için. Belki de sırf kitabın kapağındaki yokuş, evime çıktığı için. O mahalledeki insanları okudukça, onların gerçekten var oldukları, bir zamanlar bu hayatta oldukları gerçeğini düşündükçe, üzüntülerini, dertlerini, acılarını, sevdalarını, yaşamış oldukları her duyguyu paylaşmaya başlıyorsunuz. Kitaptaki bir hikâyede, bir karakterde, en basitinden sadece bir cümlede, samimi bir cümlede bile kendinizi bulma şansınız var. Şu an bir hafta kalmış KPSS sınavı için test çözmek yerine bu kitabı birkaç kişi daha sahiplenip, aynı duyguları paylaşalım diye yazmaya karar verdim. Alın okuyun :)
