Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Nurdan
Nurdan
@Nurdanaras
"Beni ya şımartın ya da kapı dışarı atın.Yarı içtenliğe dayanmam zor benim."Öyle işte.
Oğuz Atay
öğretmen
izmir
368 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
'Devir" adı üstünde bir dönemi anlatıyor.Türkiye için en önemli dönüm ve değişim devirlerinden biri olan 80 darbesi, öncesi ve sonrası.Ancak bu romandaki tüm olaylar Ali ve Ayşe isimli iki çocuğun gözünden anlatılmış.Ece Temelkuran'ın bunu yapmaktaki amacı, çocukların olaylardan nasıl etkilendiklerini ve ya nasıl algıladıklarinı okuyucuya geçirmekti sanırım.Bir taşla iki kuş vurmak istemiş olabilir.Ama ne yazık ki ben kendi adıma çok sıkılarak uzun aralar vererek okuyabildim.O çocuk gözü bir müddet sonra çok karikatürize ediyor olayları ve ciddiyetini yitiriyor.Belki ben yanlış zamanda okudum.Üzgünüm Ece Temelkuran bu kitabını sevemedim.
Hayat, inan bana , yitirilmiş umutlar demeti, kokusu uçup gitmiş bir mimoza nakışı değildir;Hayat bitmez , tükenmez parıltısıyla şaha kalkar ve dörtnala koşmaya devam eder ..Cümlesiyle sarsıcı bir bitiş yapan kitap, iki eşcinsel erkeğin aşklarını konu alıyor.Bu iki adam yetişkin olunca ayrılır her biri evlenir , kendi hayatını kurar ve hatta çocukları , sevdikleri karıları bile olur.Ama birbirlerine olan aşkları hiç bitmez Çok ender görüşselerde herkesten gizli ikili bir hayat sürerler ve yıkıcı bir olayla yolları ayrılır ve tekrar birleşir ve tekrar ayrılırlar.Ayrıca ikiside çok iyi babadırlar evlatlarına ve iyi birer eş...
Hayata, aşka, paylaşima,özveriye ve cinselliğe dair bizi düşündüren , çok akıcı bir anlatım ve çarpıcı tasvirlerle süslemiş bir eser..
İyi okumalar.
Kitap bir çeşit rehber gibi.Yani dünyada nereleri görmeli,hangi müzelere gidilmeli,hangi müzisyenler dinlenmeli, hangi kitaplar okunmalı ( iyi bir liste oluşturdum bu kitap sayesinde) , izlenmesi gereken film ve tiyatrolar .Dikkatimi en çok çeken yazar fazlasıyla Iran'a vurgu yapmış.Açıkçası gidip göresim geldi.Tabii İstanbul'u da ihmal etmemiş.Aslında genel olarak Ortaylı'nın hayatı gibiydi.Kendi deneyim ve beğenilerini yazmış ve okurlara önerilerde bulunmuş hemde her alanda ,eğitimden sağlığa , yukarıda da söylediğim gibi kitap ve yazarlardan oturulacak kafelere kadar.Kendine ne okusam nereleri gezsem diyenler için iyi bir kaynak bence. İyi okumalar.
Okur Takip Önerileri
Kinyas ve Kayra , acımasız, kötü,umutsuz ,mutsuz ve ölüm kokan iki karakter.Kılı bile kıpırdamadan adam öldürebilen, hırsızlık yapan,kadın döven iki cani.Belki tek bir kişi iki canlı.Ama insan ! etten kemikten, bir ananın doğurduğu.Kitap bitince bende yaptığı etki , ne kadar büyüsede insan ya da ne kadar kötü olsada içinde bir yerlerde hâlâ kırmızı papuçları yastığının altında yarınki bayram sevincine ve koskoca bir umuda uyanmayı bekleyen bir çocuğun masumiyetini barındırdığı....ve ANNE kucağı , hâlâ ve her şeye rağmen en sıcak ,en güvenli sığınak.İnsana insan olduğunu gerçek sevginin varoluşun hatırlatan tek ve emsalsiz kişi ANNE.Tam da burda kendi ağbim geldi aklıma. Annemizi gömdükten sonra yanına yatıp , hıçkırıklara boğulan o 55 yaşındaki çocuk .AĞBİM. Ve benim o annesiz ve öksüz kalmış küçücük 55 yaşındaki oğlan çocuğu için olan yasım. Kitap böyle bir kitaptı işte !
Ön ve sonsöz diye başlayan roman , Hakkari'ye sürülmüş bir öğretmenin hiç bilmediği koşullarla savaşını anlatıyor.Ama öyle bir dille anlatıyor ki roman değil şiir okuduğunuzu sanıyorsunuz.
Şöyle diyor örneğin:
Dostoyevski sürülseydi sana
Yer üstünden notları yazardı
ya da Suç ve Suç'u.
Tolstoy bilseydi seni
Soyluluğundan bin beter utanırdı.
Ve kimbilir belki yazarlığından
Şimdi benim utandığım gibi...
Truva filmini izlediyseniz orada Brad Pitt' in canlandırdıği Akhilleus karakterini hatırlarsınız.Kitap bu karakterini çocukluğundan itibaren Truva"da ölümüne kadarki özel hayatını , nasıl antik Yunanın
en iyi dövüşçüsü haline geldiğini detaylarıyla anlatıyor.Bunların yanı sıra o dönemde kadınların ve erkeklerin çok eşli olmalarına ki "bu bütün mitolojik eserlerde yer verilen bir konu" escinsel ilişkilere (özellikle buna)olan bakış açısını da ele almış .Akhilleus, her yere savaşa bile sevgilisi Patroklas ile gider ve bu da normal karşılanır.Bu duruma Tanrıça olan annesi haricinde kimse tepki göstermez.Ve Truva savaşı, insanoğlunun her dönemde savaşmak için gerçek sebepleri gizleyip bunu bir kadına veya bir prensin öldürülmesi gibi yüzeysel şeylere dayandırması gerçeğine de değiniliyor.Yinede ,şu an maalesef olmayan ama milattan önce 500 lü yıllarda bile savaşın bir ahlakı varmış dedirten bir hikaye. Kişisel olarak Akhilleus'un gay olması beni üzdü demeden edemeyeceğim.İyi okumalar.
12. Yüzyılda ,Fransa'da yaşamış bir din adamı ve filozof olan Aberald , Helois adında bir kıza aşık olur .Gizlice severler birbirlerini ve bir çocukları olur.Bu aşk ifşa olunca evlenirler.Ancak bu evlilik yüzünden Aberald dışlanır ve hadım edilir.( din adamı olduğu için) .Sonra o bir manastıra ,kız başka bir manastıra kapatılır.Ve birbirlerine olan aşklarını mektuplar yazarak anlatırlar.Bir rahip ve bir rahibenin aşkı...Ben Ahmed Arif'in Leyla Erbil'e , Nazım'nda Piraye'ye yazdığı mektupları okumuş ve etkilenmiş bir kişi olarak şunu diyebilirim ki ;bu ikisinin mektuplari nefes kesici.. Aynı gün içinde kitabı iki kez okudum.Her mektupta gözlerim doldu.Romeo Juliet, Ferhat ile Şirin ,Kerem ile Aslı 'dan daha beter sevmiş ve acı çekmişler sanki .Acıklı mı? Evet.Etkileyici mi?Çok.Benzersiz mi? Hayır."Bazı şeyler hiç değişmiyor" dedirtiyor insana.Okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum.İyi okumalar.
Karadeniz kıyısında bir balıkçı köyünde , genç ve güzel bir kadının cinayetiyle başlıyor öykü.Köye İstanbul'dan cinayeti araştırmak üzere gelen gazeteci kız , emekli olduktan sonra oraya yerleşen, çok tuhaf bir adam olan Ahmet'le tesadüfen tanışır .Asıl hikâye bundan sonra başlar; çünkü cinayeti soruşturan gazeteci kız, Ahmet'in ikiz kardeşi olan Mehmet'in hikayesini dinlerken bulur kendini ..Hikâye içinde hikâye okuyorsunuz .Günümüzden geçmişe sıçrayan olaylar zinciri ( flashback ) sevenler için iyi bir kurgu.Ayrıca insana ait ne kadar duygu varsa hepsi iyi bir süzgeçten geçirilmiş.Ve tabii ki AŞK ..Mehmet ve Olga....Yarım kalan bir aşkın bir insanda yarattığı tahribat ve travma .Zülfü Livaneli gerçekten çok usta bir kalem .Yine çok duygusal, insana çok dokunan bir öykü yazmış .Okumanızı tavsiye ederim.İyi okumalar.
Ahmed Arif'in Leyla Erbil'e duyduğu sonsuz ve sınırsız aşkla yazılmış mektuplardan oluşan bir eser.Aynı zamanda dönemin siyasi , entellektüel ve basın ortamına dair de bilgi ediniyorsunuz.Tekrar tekrar okunabilecek doyumsuz güzellikte bir kitap. İyi okumalar..
Onu aldattığını bildiği halde karısını deliler gibi seven hasta ,ölümü bekleyen bir adamın ağzından anlatılan bir ölüm öyküsü. Tuhaf bir şekilde korkutucu değil; hatta şiirsel bir anlatıma sahip.Bu kitabın bir zaman dilimi olsaydı, gece derdim.Mevsimi olsa o da kış olurdu.Karanlık ama kendini okutan güzel bir kitap.Tavsiye ederim.İyi okumalar.
Son zamanlarda okuduğum ,kurgusu güçlü ve sizi içine alan ,bir kendini arayış ve buluşun öyküsü....Biraz söz edeyim eserden.
Doktor Breuer, migren hastası olan ve tedaviyi kabül etmeyen Profesör Nietzche'yi iyileştirmek için uydurma bir senaryo kurar ,sanki kendisi de ümitsizliğine çare olması için ondan düşünsel bir yardım ister.Zorla da olsa profesör kabül eder.Ama görüşmeleri esnasında iş öyle bir hale gelir ki ,doktor Breuer asıl kendisinin yardıma ihtiyacı olduğunu farkeder ve roller değişir.Bu ilişki sonunda iyi bir dostluğa dönüşür.Kitap boyunca ikisinin diyalogları çok çarpıcı ,kafanıza balyoz gibi iniyor.Örneğin
Dr Breuer:"İstediğim yaşamı yaşamadim.Benim için yazılmış yaşamı yaşadım.Ben gerçek ben,bir mahkum gibi bu yaşama kapıldım"derken.
Profesor" Nietzche:Duyduğun o baskının ise göğsünde patlamak üzere olan yaşanmamış bir yaşam olduğunu biliyorsun.Kalbinse her atışıyla seni sona yaklaştırıyor. Zaman sonsuza dek doymayacak kadar açgözlüdür" diyor...
Bunları okuyunca insan dönüp kendine bakıyor tabii..
Evet hepimiz toplum ya da ailelerimizin istediği gibi olduk aslinda.Okuduk doktor ,avukat ,mühendis ,öğretmen vs olduk.Ve günün sonunda diyoruz ki ,yapmam gerekenleri yaptım.Hastalarıma,öğrencilerime,müvekkillerime .müşterilerime yardımcı oldum ,vicdanım rahat uyuyabilirim..Peki ya kendin?Kendini yaşadın mı?
Hayatımiz bir toplantının gundem maddeleri gibi ,en çokta son madde olan dilek ve temenniler gibi: yapılmış, yapılmamış,yarım kalmış bir sürü şey ve mazeretler.
Bu defteri temize çekme isteği uyandı bende..Size ne olur bilemem ..Okumanızı tavsiye ederim .İyi okumalar..
Mustafa Kemal Atatürk'ün askeri ,politik ve devrimci yanlarını birçok kaynaktan okudum.Bu kitapta ise bunların yanı sıra ,onun insan ve erkek tarafı , kadına ve evliliğe bakışı , birinci ağızdan ,yakın arkadaşı ve yaveri Salih Bozok tarafından anlatılmiş.Atatürk bir erkek olarakta 'her alanda olduğu' gibi zekası,inceliği,zarafeti ve asaletiyle karizmasını göstermiş .....Aslinda,Fikriye'yi sevmiş ancak Latife ile mantık evliliği yapmış ve tüm topluma mal olmuş insanlar gibi özel hayatınıda herkesin gözü önünde yaşamış ve bu evlilik 2.5 yılı aşkın bir süre sonra bitmiş.Ve hepimizin bildiği gibi Fikriye 'nin de sonu intihar olmuştur.Bu iki aşk onun tek başarısızlığı olarak tarihe geçmiştir.
Bana bir kadın olarak tercih sunsalardı ? Latife mi olurdun yoksa Fikriye mi diye?
Düşünmeden Fikriye derdim.
Çünkü bende böyle adam tarafından sevilsem
Tereddütsüz onun için ölürdüm...
Bu kitaba inceleme yazmayı çok istedim ;Ama başaramadim nedense ??? Savaşın ve üstüne binen yoksulluğun insanlari düşurdüğü durumu anlatacak söz bulamadım. Fakat bitirdikten gunler sonra altinı çizdiğim bir cümleyi tekrar okudum bugün..Ve aslında kitabı bu tek cümleyle özetleyebileceğimi şaşkınlıkla farkettim.Cümle şu:"İKİMİZ , rüzgârla kilometrelerce uzağa savrulan,ama her İKİMİZİ de döken ağacın iç içe geçmiş, derin kökleriyle birbirine sıkı sıkıya bağlı İKİ YAPRAK "....
Ülkü, erkek kıyafetleri içinde , belinde tüfeği,çok iyi at binebilen,kurtuluş savaşını yaşamış ve bu yüzden sert, kararlı ve çevik bir cumhuriyet kadını.
Selim,ülkesinden sürgün edilmiş sadrazamin,züppe,şımarık ve doyumsuz İstanbul beyzadesi ....
Ve dönem, Cumhuriyetin ilanından hemen sonraki yıllar. Bir tarafta,devrimlerle değişen, dönüşen ve filizlenen bir ülke, diğer tarafta Ingiliz ajanlarıyla işbirliği yapan ,mollalar,saltanat ve hilafet yandaşlarının bu filizlenen düzeni yıkma çabası.
Ve Aşk ,ilkinde bir ruhun diğerini ,onca zitlığa rağmen sevecek ve dönüştürecek kadar güçlü...
Diğerinde Vatan ve ÖZGÜRLÜK aşkı ,bütün çabalara rağmen yıkılamayan ,belki iki insan arasındakinden daha da güçlü.....
Kitap zaten bildiğimiz cumhuriyet tarihini tekrar servis ettiği ıçin beni biraz sıktı; ama yinede okumaya değer.
Bence bu kitabın filmi yapılmalı, çok daha etkili olur.
Hatta ilk sahne , kitabın son bölümünde geçen ,bir erkek timsalinden kuğuya dönen Ülkü ve şımarık bir beyzadeden gerçek bir vatanperver adama dönüşen Selim'in Cumhuriyet Balosundaki dans sahnesi olmalı "aşkın somutlaştığı ve gözle görülür " olduğu bir sahne..
Ve 2 yıl önce deyip öykünün başına dönülmeli...
Fernando Pessoa'nın eserlerinden derlenmiş alıntılardan oluşan bir kitap.Cumlelerle başlayıp , sonra paragraflara dönüşüyor .Bence biraz sözlük niteliğinede sahip gibi.Yani mutluluk nedir? ,acı,sevinç,,hayat nedir? Sorularınıza oldukça net , berrak ve çarpıcı yanıtlar alırsınız. "Çarpıcı " diyorum ; çünkü çarpıyor.. Afallayıp, kendinize geldikten sonra tekrar okumak gerekiyor , tam olarak anlayıp, hissedebilmek için....
Ve bana göre kitabın adı bir ironi içeriyor Yazar ANLAMAKTAN değil ANLATIP buna rağmen ANLAŞILAMAMAKTAN yorgun.( aşağıdaki alıntı kitaptan)
" Bazen ,yazdığım bu cümleler birgün, ait olmadığım bir gelecekte övgüyle hatırlanırsa, en azından beni ANLAYAN ve bana ait insanlara, içinde doğacağım ve sevileceğim gerçek bir aileye sahip olacağımı , hüzünle karışık bir keyifle düşünüyorum. Yaşarken gösterilen SEVGİSİZLİK ,öldüğümde gösterilen sevgiyle telafi edildiğinde, yalnızca bir kukla şeklinde hatırlanacağım ."diyen PESSOA bir tarafta .." Ben buradayım sevgili okurum, Sen neredesin ?" diyen OĞUZ ATAY diğer tarafta..Dönemlerinde ANLAŞILMADIKlarının bilinciyle gelecek nesillerden MEDET ummuşlardır.Umarim bizler onları ve onlar gibi daha nicesini biraz olsun anlayabiliyor ve Hiç değilse vasiyetlerini yerine getirebiliyoruzdur....
Oğuz Atay'ın sekiz kısa öyküden oluşan bu kitabı oldukça akıcı bir dille yazılmış .Kitaba da adını veren "Korkuyu beklerken "de yalnızlık teması işlenmiş ki bu ,yazarın çokça değindiği bir durum. Ben özellikle Tahta At öyküsünü beğendim.Tarihi eserlerin nasıl beceriksizce " koruma " adı altında tadilâtlarla aslından uzaklaştırıldığı anlatılıyor. "Beyaz mantolu adam "öyküsü içimi çok burktu.Karakterin ne hissettiğini sizde yaşıyorsunuz.Bu kitapta da Oğuz Atay 'ın marjinal , topluma ayak uyduramayan, isyankar insan tiplerine rastlıyorsunuz tıpkı Tutunamayanlar daki Selim Işık gibi....
Hani bazen öyle durumlar olur ki okkalı bir küfür atmak ister, bunun yerine içinize atarsınız....Bu kitapta yazar bizim ayıp olur diye içimize attığımız ,argo kaçar diye söylemediğimiz ne varsa , hepsini sansürsüz en çıplak haliyle yazmış..Çok fazla küfür ve argo içeren günlük tarzında yazılmış bir kitap. En son Ruhi Mücerret kitabında bu kadar gülmüştüm..Kitaptan birkaç cümle yazarsam ne demek istediğim daha netleştir.
(bunlar en masum olanları)
"Çocuğu bir kesiyorum,Papa 'yı böyle kessem hak dinine döner,gider hacca yedi kere kabe etrafında turunu atar,havaalanından da incik boncuk alıp yanıma gelir."
"Leyla ile Mecnun paso MSN'den konuşuyor olsalardı,Mecnun dallaması atarmıydı kendini çöllere. Iki bira kapardı tekel bayiinden , kamerasını açıp Leyla'nın babasına sövüp sayıp Youtube'a koyardı."
"Romeo ve Juliet'in cep telefonu olsaydı,Juliet bir alo derdi sorun çözülürdü. "Yalandan içiyorum , zehir değil o, masusçuktan ölmüş gibi yapçam.Mallık yapıp öldürme kendini." gibi gibi.Eeeee bugünlerde biraz gülmeye ihtiyacımız var.."
Kirke, sarayın en çirkin ördek yavrusu, ne annesi ne de babası tarafından sevilmeyen Tanrı Helois'in kızı.Hem Tanrıça hem de "Farmakis( cadı) "antik çağdaki tabiriyle , ama günümüzun "Pharmacist ( eczacı)'sı.Bir gün aşık olduğu ölümlüyü Tanrıya çevirmek için yaptığı büyü yüzünden , babası tarafından bir adaya sürgün edilir.Sonsuza kadar.Ada sanıldığı kadar da ıssız değildir.Çesitli hayvan ve bitkilerle zengindir ve adanın ara ara bir gemi dolusu denizci konukları da olur.Ama hepsi ıyi niyetli değildir."Bir KADIN, Tanrıça dahi olsa , Baba, Koca ,Ağbi ve ya bir oģul olmadan "Nasıl YALNIZ yaşar?" Zihniyetindeki erkek yargısı eleştiriliyor.Ama Kirke'de çaresiz değildir.Bu kötü niyetli adamlara hazırladığı iksirli şarapları sunar ve sonlarını keyifle izler.(aralarında aşık olduğu bir kaç adam hariç)
Hiç mitoloji okumadıysanız başlamak için güzel bir eser.Yillardir duyduğumuz Zeus, Odyseus, Athena, Poseidon gibi mitoloji karakterleri farklı bir bakış açısıyla anlatmasına rağmen, destansı yapısını da koruyor. Iyi okumalar.
Kitap, sol gözünü muhtemelen bir hastalıktan dolayı kaybeden genç ve güzel bir kadının ağzından yazılmış öykülerden oluşuyor.Insanın ölümle yaşam arasındaki ince çizgideki çelişkileri , korkuları,beklentileri, özlemleri, acıları ve kavgaları karamsar ve ölüm kokan bir dille anlatılıyor. Son zamanlarda okuduğum en tuhaf kitaptı. Bırakmayı isteyip bırakamadığım..Bu kitaba bir şarkı ithaf edilse, "Kar beyazdı ölüm " olurdu bu şarkı..
"O ömrü boyunca hep " acele etmiş" tir; ve bu yüzden de hep " geç kalmış"tır. Bu acele içinde ölümden mi kaçılıyordu, yoksa kovalanıyor muydu ÖLÜM, diyen Ömer Madra : Oğuz Atay'ı anlatmanın acıklı, tuhaf,karamsar ve çokça güldürücü olduğunu söylüyor önsözünde.Ve Enis Batur:Onun çift portreli bir insan olduğunu yani biri
Bu Melisa Kesmez'in okuduğum ikinci kitabı 26 tane kısa öyküden oluşuyor.Ilk okuduğum "nohut oda'yi" daha başarılı bulduğumu söylemeliyim.Ama bunda da yakın bir tat var tabi.Yazarin uslubü aynı. Yani çok içten, sıcak ve insanca .Kitabı her kim okusa kendinden illaki birşey bulur.Okurken kendi çocukluğunuzun geçtiği mahalleyi,hiç evlenmemiş Müjgan ablayı,eski sarı evde oturan asık suratlı Sultan teyzeyi yeniden hatırlıyor ve anlıyorsunuz onları. Sanki yazar sizi karşısına oturtuyor da adeta kendisi anlatıyor öyküleri,sizde Eti Burçak bisküvisini çayınıza bandırıp yiyerek dinliyorsunuz onu...
Latin Amerika'da aristokrat bir aileye doğup ,Avrupa'da eğitim alan güzel, zeki bir mimar olan Lavinia 'nin ,ülkesindeki kaos ve uçurumları görüp: " TENEKE evlerin yanında yükselen PLAZALAR, hastahanede bekleyen yoksulların ;delik, soluk , çamurlu ayakkabılarına karşın, kendi yüksek ökçeli şık ayakkabıları ..!!"Bu şiddet, sömürü ve yoksulluğa kayıtsız kalamayıp, "ulusal kurtuluş hareketine " katılıp bir gerillaya evrilişini anlatan ve yanı sıra kadın ve erkeğin toplumdaki rollerine , ilişkilerine güzel bir dokunuş yapan okuduğum ilk GIOCONDA BELLI eseri ve sanırım sonda olmayacak..Son üç sayfayı ayakta okudum , oturamadım yerimde ;çünkü kendimi orada hissettim.
Okumanızı tavsiye ederim.. kendi ülkemizin makuz kaderine benzer çok şey bulup hiçte yabancı hissetmeyeceksiniz kendinizi..
Paşa torunu olup İstanbul 'un güzel yalılarından birinde yaşayan "Leyla'nın" başına gelen talihsizlikler sonucu evinin elinden alınması ,sonrasinda kendini Cihangir 'de bir apartman dairesinde buluşu ve burada kendinden çok farklı insanların hayatlarına dokunması ve yalıya tekrar dönüşü esnasında yaşadığı içsel değişimi çok akıcı bir dille anlatılmış. Teşekkürler Zülfü Livaneli ...Yine yapmışsın yapacağını...
Eğer Homo Deus 'u okumak istiyorsanız , öncesinde aynı yazarın Sapiens kitabını okuyup bunu ardından okumanızı nacizane tavsiye ederim ; çünkü bu Kitap ilkinin devamı niteliğine sahip.Ilkinde insanın kendini bulup insan olma süreci anlatılırken, bu kitapta daha çok insanın kendini aşıp sonsuz mutluluk , gençlik ve ölümsüzlük arayışından bahsediyor.Bizi birazda çok teknik terimlerle zaman zaman boğabiliyor ..Beni Sapiens kadar heyecanlandırmadı..Yinede üzerinde çok emek harcanmış ,okunmaya değer bir kitap olduğunu olduğunu düşünüyorum....
Balta girmemis yemyeşil,muz, çiçek ve kauçuk kokan ormandaki bir ağaçta tünemiş, aşağıda mamutu öldürmeye çalışan yarı insan yaratıkları izlerken,altınızdan gelen bir yılanın tıslamasıyla irkilip uyanıyor ve HOOP bu defa yedi tepeli şehrin tepelerinden birine tünemiş, Fatih'in İstanbul'u fethini izlerken buluyorsunuz kendinizi.Ya da baharat kokan Hindistan sokaklarında , turuncu rahiplere selam verirken,ZANK diye karşınıza dikilen çarmıha gerilmiş İSA' nın cılız, kanlar içindeki bedeniyle yerinizden sıçrıyorsunuz. Bir ara gaz odalarına giden yahudilere ağlarken buluyorsunuz kendinizi ve o an elinizdeki sütün aslında yavrusundan zorla ayrılıp ACI çektirerek memelerinden sağılan ineğe ait olduğu gerçeğiyle yüzleşip , bardağı elinizden bırakıyorsunuz.Böyle derinden sarsıldım ben işte okurken...... Kitap çok iyi yapılmış araştırmaların sonucunda yazılmış bir çeşit belgesel niteliğinde;Ama Harari bunu öyle masalsı ve çarpıcı anlatmış ki sizi başka dünyalara götürüyor.Adete kendinizi olayları seyrederken buluyorsunuz...
"Hakim Bey namusumumu temizledim."Der adamın biri mahkemede. Televizyonlarda "çok sevdiğim için öldürdüm diye bağıran ADAMLAR ve evde karanlık odalarında sesli ya da avaz avaz sessiz çığlık atan KADINLAR...ki en kötüsü de bu..Bu senaryolarda genellikle üç kişi başrolde ve öykünün konusu ALDATMAK.Insan neden aldatır sevdiğini,
Tanrı daima tebdili kıyafet gezer kitabı aslında bir çeşit kişisel gelişim kitabı bana göre ..mutsuzluk, içsel sorunlar ve önyargılarla dolu bir karakter olan Alan' da bazen kendinizi buluyorsunuz..Onun yerinde olsam ne yapardim derken buldum kendimi sık sık..yazarın akıcı anlatımıyla kendinizi öykünün içinde buluyorsunuz..Tabi sürpriz bir sonda işin çabası.
