Nursena Ünal
@Nursenaca
25 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
"Sözüm ağzında kaldı
Kime ne söylersen söyle
Benden başlayacak cümlen."
Sayfa 54Kitabı okuyor
"Yazmasaydım, yaşamamış olacaktın."
Sayfa 51Kitabı okuyor
"Kimse kendinden bir yere gitmiyor
Yaşıyoruz sessizce yaramızı severek."
Sayfa 45Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
"Ey gönül haresi keder, insan kendinden ne kadar uzağa gider.."
Sayfa 41Kitabı okuyor
"Geride kalmanın cezasıyım -diyor-
Biliyor musun ,hoyratlık değil de
Incelik yakıyor canımı... "
Sayfa 36Kitabı okuyor
"Evlerin pencerelerini tamamıyla açabilen tek bir rüzgâr biliyorum: Ortak keder."
Sayfa 32Kitabı okuyor
"Insan sözlerden yapılırmış
Payıma düşen rüyayı
Gördüm bitirdim."
Sayfa 24Kitabı okuyor
"Ben, bütün bunların ortasında, titreyerek bakacağım sana. Insan nasıl ağlamaz bu büyük masala. Günaydın beni doğuran sabah."
Sayfa 17Kitabı okuyor
"Ay beşiğim, şirin uykum, güneş hecem
Uyandım, sen oldum, giyindim dünyayı."
Sayfa 13Kitabı okuyor
"Aşkı bir gövdeden doğuran dünya
Sen koydun bu kalbi bu güzelliğin önüne
Ayrılığa bırakma beni
Ölüm bir gün nasılsa sürecek hükmünü.."
Sayfa 10Kitabı okuyor
"Umudun umutsuzluktan ağır yükü adına
Kalbine inanmış bütün sevenlerin muradı adına
Yolların cezaya döndüğü uzaklıklar adına
Yolların bağışa döndüğü yakınlıklar adına
.
.
Yüzü yer düşen çaresizlik adına
Kavuşmanın kekeme sevinci adına
Herkesten yapılmış duvarlar adına
Kendinden başka doğrusu olmayan büyük aşklar adına.."
Sayfa 9Kitabı okuyor
"Her şeyi, her şeyi, bilhassa ruhumu hiç bulunmayacak yerlere saklamalı..."
Sayfa 160Kitabı okudu
"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz ,yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin. Bunu sonuna kadar götüremediysen, kabahat senin değil..."
Sayfa 159Kitabı okudu
"Pekâlâ; işte, ne kendime, ne başkalarına kabahat bulmuyor, hadiseleri olduğu gibi kabul ediyor ve sessizce katlanıyordum."
Sayfa 150Kitabı okudu
"Yavaş yavaş hislerim kütleşmişti. Hiçbir şeyden müteessir olmuyor, hiçbir şeye sevinmiyordum. "
...
"Insanları sevmeme ve onlara tekrardan yaklaşmama da imkân yoktu; çünkü en inandığım, en güvendiğim insanda aldanmıştım. Başkalarına güvenebilir miydim? "
Sayfa 150Kitabı okudu