Başımdan öyle büyük felaketler, kasırgalar da geçmedi.Hiçbir şey kaybetmedim.Vicdanımda hiçbir leke yok, cam gibi tertemiz, gururumu kıracak hiçbir şey olmadı.Tanrı bilir niçin hayatım böyle harcandı gitti.
İçinde olup bitenlerden kimselerin haberi yoktu. Eşi dostu sanıyordu ki onun bütün derdi yemek içmekten ve uyumaktan ibaret. Ne bilsinler? Herkes onu akıllı uslu bir insan diye tanıyordu.
Doğduğunu herhalde annesinden başka kimse fark etmemiştir; yaşadığını da pek az kimse bilir; fakat ölümünü kimse fark etmeyecek, öldüğüne kimse sevinmeycek, kimse acımayacaktır. Onun düşman, dostu yoktur. Yalnızca birçok tanıdığı vardır.