Platformla ilgisi olmayan mesajlar yazmayın!
Tam bir oğlak insanı ;)
Plansever,kitapsever,kahvesever,kuşsever ha bi de şiirsever
Öğretmen değilim,çalışmıyorum
Sultan olsun, seyis olsun, herkes için
iki kavis vardı hayatta.Kendi amellerimiz ve kelamlarımızla yukarı çıkarken, yine kendi amellerimiz ve kelamlarımızla aşağı
yuvarlanıyorduk.
Ölülerin çoğu ne yıkanmış, ne kefenlenmişti ama bunu kimse konuşmuyordu. Keder, çok az kişinin gücünün yettiği bir ayrıcalıktı. Ölenlerin mateminin tutulabilmesi için,
evvela Azrail'in hayatta kalanların yakasını bırakması gerekiyordu.
Ancak veba gittikten sonra, gönlünce gözyaşı döküp dövünebilecekti hısım akraba. Şimdilik kederin turşusunu kurup kaldırıyorlardı bir kenara; vakti gelince çıkarmak üzere koyuyorlardı kilerlere; pestillerin ve biber kurularının yanına.