Psikolojik Danışman
@Pdr_sedaa
Kuşlar bile kader ile uçar
28 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Dünya , bir köşeye çekilip gözyaşları görülmesin diye gizlice ağlayan bir baba gibi ağırlaşmaya başlamıştı .
Sayfa 162Kitabı okudu
İnsan sonradan taşımakta zorlanacağı , bir anıya dönüşecek sözleri belki de hiçbir zaman sarfetmemeliydi .
Bir insanı son kez gördüğünü peşinen bilmenin acısı hiçbir acıya benzemiyordu .
Okur Takip Önerileri
Bir şey ne denli basitse anlatılması da o denli güçtür .
“…insan evine girdiğinde eğer geldiğine sevinecek hiç kimsesi yoksa yaşamanın da herhangi bir anlamı yok. “
İnsanın evine ne gibi mutluluk verici veya ölümcül bir haberle döndüğünü hiç kimsenin merak etmemesi gibi kolay kolay alışılamayacak bir deneyimle yüzleşiyordum.
“ İnsan ,başkaları onu düşündüğü sürece bu dünyada ölümsüzdü .. “
“ Öldüğünde bir an bile olsun babamı kaybetmişim gibi hissetmedim. Kalbim paramparça, bir ana acısıyla tabutunun başında dururken, sanki yavrumu koparmışlardı benden. “
Acaba okullarda neden, "Hiçbir iyilik karşılıksız kalmaz," diye öğretirler ki? İnsan bunu ciddiye alıyor, yerine getiriyor, ümit ediyor ama sonra eline hiçbir şey geçmiyor.
“ Günlük gelişmeler, onun inancının yanlış olduğunu göstermeye başladığında; mesela devlet adamları iki gün önce imzaladıkları anlaşmaları geçersiz ilan ettiklerinde; bir kısım yurttaşlar bir gün içinde her şeylerini kaybettiklerinde; ya da incecik sesli yetim çocukların kaldığı yurtlara yetişkin erkekler fosfor bombaları yağdırdığında, değişmez sandığı inanç dünyası çöküverdi. “
“ İnsan her defasında en anlamsız şeyler için kendini kaybediyor. “
Sayfa 105Kitabı okudu
“ Çünkü eşyalar yabancılara yanıt veremezlerdi. "
Sayfa 96Kitabı okudu
“ Çünkü kelimelerle ifade etmeseler de, sanıyorlardı ki, eğer birbirlerine sıkıca sarılır, birbirlerinin ellerini kavrar ve sürekli konuşurlarsa, belki bu çıkmaz sokaktan kurtulabilir ve bir şekilde evlerine geri dönebilirlerdi. “
Sayfa 18Kitabı okudu
“…bilerek ya da bilmeyerek neden oldukları acılar ve yaralar da önemli değildi: O iki talihsiz insan birbirini seviyordu. “
Sayfa 53Kitabı okudu
Her insanın ömrü boyunca payına, ölürken çığlığında ismini haykırabileceği sadece bir kişi düşer.