Griler ve bejlerle dolu bir tuvale benzeyen hayatına şimdilerde capcanlı bir renk ekleniyordu. Parlak, simli, neredeyse çığırtkan bir mor. Çekiniyordu bu renkten. Ama çekimine kapılmamak mümkün değildi, biliyordu.
Sayfa 166Kitabı okudu
İçteki yaran , dıştakinden derin.
Sayfa 163Kitabı okudu
Ya aşkı öğret bana , ya da aşkın yokluğuna üzülmemeyi.
Sayfa 154Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Akşamları dışarı çıkıp insanlara karışmak yerine koltuğa uzanıp güzel bir kitap okumayı tercih ederdi.
Sayfa 153Kitabı okudu
“doğru yerde dünyaya geldin ama yanlış zamanda.”
Sayfa 139Kitabı okudu
“ Her insan açık bir kitaptır özünde. Okunmayı bekler. Her birimiz yürüyen, nefes alan kitabız aslında, yeter ki özümüzü bilelim”
Sayfa 133Kitabı okudu
17. Kural: Yıkamakla çıkmayan tek pislik kalplerde yağ bağlamış haset ve art niyettir.
Sayfa 132Kitabı okudu
Bitmek bilmez farklılıklarına karşın bu insanların hepsinde ortak bir şey vardı: Aynı tamamlanmamışlık hali. Her biri yapım süreci devam eden birer eserdi.
Sayfa 130Kitabı okudu
Hep küskün içim. İzah edemem ama nedense hep kederliyim.
Sayfa 123Kitabı okudu
Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın.
Sayfa 121Kitabı okudu
Peki ama o halde neden anlayamadığım, açıklayamadığım bir boşluk var içimde ? Öyle bir boşluk ki günbegün büyümekte? Fare gibi sinsice, sessizce, hırslı ve haris, bu eksiklik duygusu ruhumu kemirmekte. Nereye gitsem içimdeki boşluk da benimle gelmekte.
Sayfa 119Kitabı okudu
Ne zaman bir yere veda etsem, bir parçamı geride bırakmış gibi oluyorum. Ama işte ister Marco Polo gibi dünyayı gezelim ister beşikten mezara aynı eve kazık çakalım, hepimiz için hayat doğum ve ölümler dizisi demek. Başlangıçlar ve sonlar. Bir anın doğması için bir önceki anın ölmesi gerekir. Yeni bir “ben” için, eski ben’in kuruyup dolması gerektiği gibi…
Sayfa 111Kitabı okudu
Hayatında aşk olmasını diledi. Aşk onun ayağına gelmiyorsa, o aşkın ayağına gidecekti.
Sayfa 98Kitabı okudu
Sözün azaldığı yerde, yazı kafiydi.
Sayfa 64Kitabı okudu
Kim olursak olalım, dünyanın hangi yerinde yaşarsak yaşayalım, ta derinlerde bir yerde hepimiz bir eksiklik duygusu taşımaktayız. Sanki temel bir şeyimizi kaybetmişiz de geri alamamaktan korkuyoruz.
Sayfa 62Kitabı okudu