Deniz

02 Mayıs 19:12

"Bir bebek annesinden nefret edemez; önce annesinin ondan nefret etmesi gerekir." Bizler bebekken saf birer süngeriz, boş birer kağıdız. İhtiyaçlarımız en temel şeyler: yemek, kaka yapmak, sevmek ve sevilmek. Ama doğduğumuz ve büyüdüğümüz ortama bağlı olarak bazen bir şeyler yanlış oluyor. İşkence edilen, taciz edilen bir çocuk gerçekte hiçbir zaman intikam alamaz çünkü güçsüzdür ve savunmasızdır. Ama hayal dünyasında intikama dair fanteziler geliştirebilir. Öfke de korku gibi tepkiseldir.

Reklam

Deniz

02 Mayıs 17:32

"Davranışları öngörülemeyen, duygusal olarak yakınlaşamayan, sevgi ve iyilik göstermeyen birini mutlu etmeye, sevgisini kazanmaya çalışmak eski bir hikaye değil mi? Eski ve sebebi Ebeveynlerimiz

Deniz

02 Mayıs 17:30

"Bununla ilgili daha önce konuşmuştuk, değil mi?" "Havai fişek hakkında mı?" "Aşk hakkında. Bazen nasıl aşkı havai fişekle karıştırdığımız hakkında. Drama ve işlevsizlik hakkında . . . Gerçek aşk çok sessizdir, sakindir. Yüksek drama tarafından bakıldığında sıkıcıdır. Aşk derindir, sakindir ve devamlıdır.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Deniz

02 Mayıs 17:29

"Sevgili seçmek, terapist seçmeye benzer," demişti. "Kendimize sormamız lazım: Bana karşı dürüst davranacak biri mi, eleştiri dinleyebilecek, hata yaptığını kabul edebilecek ve imkansız olan için söz vermeyecek biri mi?"

Deniz

30 Nisan 17:34

Psikanalist Donald Winnicott'ın da dediği gibi: "Bebek diye bir şey yoktur." Kişiliklerimizin gelişimi tecritte gerçekleşmiyor, başkalarıyla kurulan ilişkiler aracılığıyla oluyor. Görünmeyen, hatırlanmayan kuvvetler tarafından şekilendiriliyoruz, tamamlanıyoruz: Ebeveynlerimiz.