Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Deniz
Deniz
@Pembelideniz
Antrenör
Öğrenci
İstanbul
Antalya
55 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Pek sevgili Brontë kardeşler...
Ben tam bir "Brontë" kardeşler hayranıyım Onların kalemi, hayatları ve yaşadıklarını dolaylı yoldan bir şekilde kaleme dökmelerini seviyorum. Kitabın içindeki küçük ayrıntıları ile kendi olma yolculuklarına şahit olmayı ve iç dünyalarını keşfetmeyi kendime verdiğim en güzel hediyelerden biri olarak görüyorum. Yaşadıkları zaman için bu başkaldırı bir devrim aslında ve görülmesi gereken ayrıntı işte tam da burada. O zamandan başlıyor aslında kadınların varolma çabası. Bende buradayım serzenişleri. Ama bazı kadınlar çok daha şanslı Brontë kardeşler gibi. Hala hayatlarında ki gizlilik hala tam anlamıyla bilinmemeleri bence onları bu kadar özel ve güzel yapan şey. Sevgili Brontë kardeşler iyi ki kaleminiz günümüze kadar gelmiş ve İyi ki sizinle tanışmışız
(Catherine Lowell'in Üst kattaki deli kadın adlı eseri brontë kardeşler ile harmanlanmış muhteşem bir romandır. Şiddetle tavsiye ederim)
#bidünyakitapgrubu
Heyecanı yüksek-Çirkinin Aşığı
Canım Elizabeth Hoyt'um (az takipçili o küçük instagram hesabı her zaman kalbimi yaralıyor) yine kalemini konuşturmuş. Tabuları yıkmış ve canı nasil isterse öyle yazmış iyi ki de yapmış çünkü ortaya güzel, akıcı, tatlı, eğlenceli bir kitap çıkmış. Çünkü bazen aynı tarzları okumaktan sıkılıyoruz. Farklı karakterlerin bir araya gelmesi ile okurken enerjimizi yeniden buluyoruz.
Tatlı Anna ve Huysuz ama kalbinden emin Kont Edward'ı okumak çok keyifliydi...
Merhaba VI KEELAND
Uzun zamandır bu tarz kitap okumuyordum o yüzden hızla bitti VI Keeland ile tanıştığım bir kitap oldu tahminimden duygusal bir kitaptı ve bazı yerlerinden çok ağladım (ortak kırılma yerleri olan karakterlerin birleşmesi ve bunun üzerine bir araya gelmeleri) yine denk gelirsem yazarın bir kaç kitabını daha okuyacağım
Okur Takip Önerileri
Gör Beni
Fi serisinden sonra maalesef Kohen'in bu kitabı beni üzdü. Uzun zamandır bir kitabı okurken bu kadar sıkıldığımı hatırlamıyorum, birbirinden bağımsız konular sonu olmayan aşk hikayeleri ile karman çorman olup önümüze sunulmuş yazarın 'bunu da biliyorum, işte bunu da biliyorum, ayy birde bunu biliyorum'larından fırsat bulup 'ya bu kadın tam olarak ne anlatıyor' derseniz kitabın sonunda aslında hiçbir şeyi tam olarak anlatmadığını Herşeyden biraz biraz yazarak çok sayfalık bir kitaba ulaşmaya çalıştığını Ve sonunda onca anlattığı konuların birleşmeyip hızla bittiğini görüyorsunuz.
Sanki yazarın ekibi toplanmış Herkes bir konu üzerinden birkaç sayfalık yazı oluşturmuş ve bunlar toplanıp kitapta buluşmuş gibi bazı kısımlar. Birbirinden o kadar bağımsız ki az önce 30 sayfada anlattığı bilgiye nerenize koyacağınızı bilemiyorsunuz ya da kitabın içinde o bilgilere ne zaman ihtiyacınız olacağını. Evet tamam yazar çok biliyor çok okumuş bunları da bize göstermek istemiş ama bunu Roman adı altında araya sıkıştırdığı karakterlerin Aşk hikayeleri altında yapmaya çalışması kitabı okurken o kadar çok sıkılmamıza da sebep oluyor ki toplamda kitap grubumuz ile 30 kişi olarak okumaya çabaladığımız bir kitaba dönüştü sadece bitirmiş olmak için bitirildi. Fi serisinden sonra bu kitap için çok heveslenmiştim çünkü bence Fi serisi iyi bir kaleme sahipti ama bu kitaptan sonra Azra kohen'in kalemine uzun bir ara vereceğim kesinleşti
Hiç bu kadar fantastik bir kişisel gelişim kitabı okumamıştım. İlk kitapla arasındaki bağlantıyı anlamaya çalışarak okudum ve bir bağlantı bulamadım. Yazarla yeni tanışan biri olarak henüz benlik bir yazar olup olmadığına karar veremesem de hızlı, net ve merak uyandırıcı olarak tanımlayabilirim kalemini.
Aşk ile....
Kitabın ilk çıktığı zamanlar okumuştum kitabı.
19 yaşında kavak yelleri eserken, çok satanlar da olan bir kitabı okumaktı sadece amacım. O zaman da çok etkilenmiştim ama anlamak, yaşamak ve hissetmek şimdiye nasip oldu.
Şems-i Tebrizi ile ilgili kaynak ararken aklıma geldi birden 'Hadi dedim tekrardan bir göz atayım yeniden okuyayım 30 yaşımda ve bu sefer içimde gün ve gün büyüyen Şems aşkı ile....
Bitirdim kitabı şimdi ama sonuna sinir olmadım değil :( Ahmet Ümitin yeri bende özeldir çünkü okuduğum ilk türk polisiye roman yazarı ( katilleri de hiç tutturamam) Aynı buda öyle oldu son ana kadar yazar şifreyi verene kadar katilin kim olduğunu bir türlü çözemedim hatta bir ara Baş karakterden bile şüphelenmedim değil :( Ama son beni sinir etti daha bir kaç gün daha sinir olurum ben şimdi buna :( Ama onun dışında akıcı kalemi hikayelerin birbirine bağlanma yalınlığı süperdi. Sanırım bir kaç eksik Ümit kitabı daha var okumadığım onlarıda hızla bitirip uzunca bir süre Ahmet Ümit işini sonlandırmak istiyorum zira ruhum kaldıramayacak bu sonları. Neyse başımız sağ olsun sevgili Mine :( böyle bir ölümü haketmedin, belkide kendin hazırladın kim bilir! Bu kitabın sonu niye böyle bitti yaa?
İlk önce tek başınıza olun bir kere.
Loş bir ortam bulup sinin bir köşeye.
Hayalinizdeki;
Kırmızı kadife perdeli sahneyi rahat göreceğiniz en güzel koltuğa kurulun.
Ve başlayın. Sahnelerin seyrine.
"Yüreğin Kraliçesi" olmak her yazara nasip olmaz!
Judıth McNaught yine Kalemi ile konuşuyor.
Ve bize bu konuşmadan haz almak kalıyor.
Bu sefer ise tahminimden çok farklı bir kitap ile karşıma çıkıp, yine yaktı geçti.
Aşk romanları okurken sıkılan ben kitabın sonunu görmek için uykumdan feragat edip sabahladım.
"Mutluluk"tan farklı olarak bu sefer daha karışık bir aşk hikayesi ile kendi içine çeken Sonsuza Kadar,
Yok olmuş bir aile, Sığınmak zorunda kalan küçük bir kadın ve Kibirli bir adamın aynı yola adımları ile başlıyor.
Gittikçe adama kızmak yerine üzülüyor, kadına acımak yerine zaferi ile övünüyorsunuz.
Kafa dağıtmak için güzel,
Aşkı anlamak için ideal bir kitap...
Okudunuz zaman ortak fikirlerimizi tartışmak adına... Bol kitaplı, güzel günler hepimize!
Bu kadar ince bir kitap elimde nasıl bu kadar uzun süre kaldı anlayamadım.
Başlayınca da yarım bırakmayı sevmiyorum.
Sanırım yanlış bir kitap seçtim bu sefer.
Elif Şafak'ın ilk "Aşk" kitabını okudum.
Bir kaç noktasında beni hayal kırıklığına uğratsa da genel olarak zevkle okuduğum bir kitaptı.
Ama Mahrem...
Mahrem konusunda aynı
Ve işte bir kitabı daha sonlandırmanın mutluluğu içindeyim.
Baştan sarmayan sonlara doğru biraz sarsa da yinede tam kaptıramadığım bir kitap oldu Ateş ve Buz.
Bırak gerilmeyi üzerine düşünmedim bile. Neyse bazen öyle talihsiz seçimler yapabiliyorum :)
Okumak isteyenler için;
"Ateş ve buz- Julie Garwood"
Chicago'da bulunan yerel bir gazetede çalışmakta olan Sophie Summerfield Rose, büyük bir hikayepeşinde koşan kararlı ve enerjik bir muhabirdir. Patronu 5K yarışına katlacak olan William Harrington hakkında yazmasını talep eder ve genç kadın bu kaba ve kendini beğenmiş adamla iki saati aşkın bir süre boyunca inanılmaz derecede sıkıcı bir görüşme yapmak durumunda kalır. Ertesi gün yarışta olanlar ise Sophie'nin Alaska'ya doğrubir maceraya sürüklenmesine neden olur. Bir FBI ajanı olan Jack MacAlister'ın görevi Sophie'yi korumaktır. Sophie ve jack amansız Alaska topraklarındaki tehlikelere karşın tutku dolu bir yakınlık kurarlar. Aynı zamanda Alfa Projesi'nin saklı tutulan gizemini çözmeye çalışırlarken, ölümcür bir düşmanla karşı karşıya gelirler. Sophie aradığı büyük hikayeyi Alaska'da bulmakla kalmaz, aynı zamanda kendisini de bir hikaye konusu haline gelir.
LINDA HOWARD 'ın Kara Meleği!
Bir arkadaş sohbetinde konuşulurken konu bu kitaba gelmişti.
Ve bende aklımın bir köşesine yazmıştım.
Sonra kitapçım da görüp hemen saldırdım.
(Durur muyum? Durmam!)
Ve iyi ki almışım dediğim kitapların başında geldi.
Kitabın sayfalarını hızla çevirdim ve bir gecede yuttum da yuttum.
Bir kadının yer altında karışık işler çeviren adamın metresi olması ile başlayan kitap,
2 yıl boyunca "aptal kadın" rolünü canlandırması ve sonunda adamın bankasında ki Milyon Dolarları alıp kaçması ile hızlanıyor.
Yer altının derinlerinde çok ünlü olan bu adam, kadının ölümü için seri katil kiralaması ile,
kitap bol aşk, bol aksiyon, bol macerayı beraberinde getiriyor.
Nerede durmanız lazım,
nerede soluklanmanız gerekiyor karıştırıp kalıyorsunuz.
Sonunda "hadi artık biriniz ölün, bende biraz sakinleşeyim" dediğiniz bile oluyor.
Ama kitap yazım tarzı, hızı, konusu ve karakterleri ile sizi sarmakla kalmıyor,
Bir de üzerine sizi kalbinizden vuruyor...
Yazarın kalemini beğenince gidip bir başka kitabını daha aldım.
:)
Müthiş bir başlangıç, Hızlı bir konu, Sürpriz bir final.
Harlan Coben kitaplarından hep emindim zaten.
Ama hiç bu kadar Sarsılmamıştım. Yanılmamıştım. Yok olmamıştım.
Konuya kendimi kaptırıp gitmiştim ki o sürpriz son tarafından kovalandım.
Kayıp bir adam, kocasını arayan bir kadın.
Tam hangi tarafta olduğunuza karar verdiğiniz anda olaylar sizi allak bullak ediyor.
Her seferinde "tamam işte bu
Ve final!
Benim kitaplığımın ilk Ahmet Ümit kitabı.
Kalemini ve tarzını çok beğendim.
Aslında türk yazarların gerilim romanlarını pek okumayı tercih etmiyorum.
Bir şeyler hep eksik kalıyor sanki.
Ama Ahmet Ümit bu ön yargımı tamamen yıktı.
Başkomiser Nevzat sayesinde hop oturup hop kalktım.
Bir labirentin içine girmek gibiydi kitaba dalmak.
Tam şimdi dediğim anda başka bir cinayet daha sarıyordu sayfaları.
Esrar perdelerini açmaya çalıştıkça ürkütücü ve egzotik bir dünyaya bulaşıyorsunuz.
Bırakıp gitmek, durup beklemek arasında sıkışıyorsunuz.
Kitabın konusunu ve yazım stilini beğenince gidip bir kaç kitabını daha aldım Ahmet Ümit'in.
Şimdi ise benim gibi Ahmet Ümit kitaplarını tanımamış olanlara şiddetle tavsiye ediyorum.
Okuyunca ne demek istediğim çok daha iyi anlayacak bana hak vereceksiniz.
Sonunu bilmeden!..
Biri "Tüm gerilim romanları, ben katili hemen bulurum" mu dedi?
Yanılmış.
Yanılmışım...
Hani şöyle bir gaflette bulundum. Yazarın ilk romanı ne kadar başarılı olabilirdi ki?
Hani ben tahmin konusunda iyiyim ya. Her zaman ki gibi ilk sayfalarda anlar sonra sıkıla sıkıla bitirirdim geriye kalanları.
Öyle olmadı!
Katilin kim olduğunu
Silkelendim...
Şöyle bir yavaşladım,
Düşünmek için zamanın yokmuş gibi bütün hatırayı hızla tekrar gözden geçirdim.
"Gitmemeliydin PİRAYE" dedim kendi kendime...
Biliyordun...
Yaşayacaklarından emindin. Aslında Keşke dememek için gittin; biliyorum.
Ama yine de bir yanım çok kızıyor sana.
Bir yanım da "Ne iyi ettin" demeye
Kahverengi değil Kahperengi gözler!.. (Hande Altaylı)
Hande Altaylı bu kitabı ile bana gönlüme Merhaba dedi.
Evimin hemen dibinde kültür merkezi var ve kültür merkezinin güzel mi güzel kocaman bir kütüphanesi. İşte orada gezerken görüp bir zamanlar adını çok duyduğum bu romanı alıp okumamla başladı her şey. Önce Hande Altaylı'nın kalemine sonra kitabın kurgusuna bayıla bayıla okudum.
İlk önce karakterlere sonra ise hikayeye vuruldum.
Bazı yerlerinde üzüldüm, yüreğim kırıldı. Bazı yerlerinde ise eğlendim, mutlu oldum.
Narin'in yaşamak zorunda bırakıldığı o yıkık çocukluk dönemi,
Moskof Recebin vurdum duymaz bencil babalığı,
Kara Hatice'nin pısırıklığı, evlat sorumsuzluğu,
Fuat karakterinin dengesiz, ne istediğini bilmeyen halleri...
Yordu, kızdırdı,üzdü.
Ama yine de okuttu, sevdirdi.
Bir kitaptan beklediğim her şey vardı hemde fazlasıyla.
İçine aldı beni götürdü uzaklara gezdirdi sonra birden küt diye olduğum yere bıraktı.
Kahperengi kitabı diziye uyarlanıp Merhamet olmuş ama evinde tv bile olmayan bana dizi izlemek biraz fazla sanırım. Birde uyarlamaların başarısızlığı var ki bence hayallerimdeki gibi kal Narin ve ben hep seni hatırladıkça o burukluğu yaşamaya devam edeyim.
Uzun zamandır böyle eğlenceli, duygulu, hızlı ve dost kokulu bir kitap okumamıştım.
:)
Pek mutlu oldum, pek sevdim.
Sadece baş karakteri değil diğer tüm karakterleri içimde yüreğimde hissettim.
Sımsıcak bir kasaba hayatının en yakını oldum. Bir kasaba dostluğu yaşadım,
Kumlarda çıplak ayakla yürüdüm kimi zaman,
bazen küçük cafeden kahve aldım bende onlarla birlikte,
cimleri biçtim,
sabah yürüyüşü yaptım Rebecca'yla,
ikindi vakti veranda da kitap okudum.
Yoldan geçen Joy'a selam verdim.
Kitabı okumadım yazarın kalemi sayesinde yaşadım.
Böylece Melissa Senate ile tanışmış oldum. Şimdi ise yazarı tanıdıktan sonra gördüğüm bir diğer kitabını Aşk Tanrıçası'nın Yemek Okulu nu okumak istiyorum.
Bir güzel kitap daha John Verdon'un kaleminden.
Uzun zamandır kitaplığımda bekliyordu ama bir türlü yüreğim seslenmemişti. Sonra bir gün nihayet niyetlendim ve hızla bitirdim.
Şeytanı Uyandırma klasik John Verdon kalemi ile süslü bir kitap. Karışık bir olay, iyice benimsediğimiz emekli dedektif, Minik kasabalar, mutlu insanlar ve bir katil.
Sürpriz son, akıcı konu, hızlı kalem.
Ama John Verdon'un 3. kitabı sanki bir tık düşmüş gibi. Ya yazarı tanıdığımızdan dolayı yada yazılması gereken bir kitap olup okuyucuyu çok bekletmemek adına kaleme alınmış gibi durduğu için. Tam bilemedim...
Benim için kitabın bir kaç kırılma noktası vardı belki onlar bu kadar basit bağlanmasaydı kitap ilk iki kitaptaki etkileyiciliği elden bırakmamış olurdu.
Kitaplar hakkında çok ayrıntılı yazmayı sevmediğimden, okumak isteyenlere ip uçları bırakmanın daha keyifli olduğunu düşündüğüm için pek ayrıntı vermeyeceğim.
Okurken katili tahmin etmedim :)
İlk iki kitapta tahmin ettiğim kişiler çıkmamıştı çünkü
:D Tam bir beceriksizlik yani
Bu sefer katil çıkınca kalbimden vurulmadım. Hatta uzun bir süre 'Bu kimdi Laa bu kişi kitabın neresinde vardı ki' oldum :D
Yani işte olmadı bir türlü.
Birde siz okuyun yada okuduysanız yazın bakalım bana bende mi bir anormallik var yoksa bu seferki kitapta mı bir şey var
Fatma Erdek'in okuduğum ikinci kitabı.
İlk olarak Gece ve Şafak okumuştum. Ve tanışmamızın ilk kitabını çok sevmiştim. Bazı yerleri-kesişmeleri azıcık hikaye usulü gelmiş olsa da başından sonuna kadar hızla ilerlemiş ve finali güzel olmuştu.
Şimdi ise bu kitaba aynı duygular ile başlayıp biraz daha kendimi kaptırdım.
Karakterleri beni oldukça etkiledi. Kalemin akışı, romanın baştan sona sarsıcı olması ise kitabı bütünü ile çok sevmemi sağladı.
Okuduğum ve hızla bitirdiğim Melekler Zamanı kitabı şimdiden hafızamda derin bir yer kazandı.
Kahvemi çikolatamı kapıp zevkle okudum. Kalın bir kitap olmasına rağmen ve benim koşturmalarım ile 4 günde bitti.
İlk önce Barlas karakteri üzülmeme ve yorulmama sebep oldu. Bazı zamanlarda nasıl anne ve babalar var dedim bazı zamanlarda ise güçlü bir kadın olan Nesil ile sakinleştim.
Sonra ise Ekin bebeğin masumiyeti beni benden aldı.
"Hafif acılar konuşabilir ama, derin acılar dilsizdir."
Belki bu söz bile kitaba derinden bağlanmaya yeter.
Çok bir şey yazmak içimden gelmiyor siz kendiniz keşfedin diye ama sadece okumadıysanız okuyun derim.
Başka da bir şey yazmak istemiyorum hele kalbim bu kadar buruk ve hüzünlü iken
Sevgiyle...
'Kürşat Başar-Yaz' annemin hediyesiydi :) Canım annem... Geçen yıl hediye etmişti. Ben yine her zamanki gibi arkadaşlarımdan aldığım kitaplara öncelik verip kendi kitaplarımı sonraki sıraya koydum (Çünkü emanet kitap alınca hemen vermek istiyorum, yoksa içim içimi yiyor) Bitirdim ve sevdim :) İlk Kürşat Başar kitabım zaten pek Türk yazar okumam çok sayılıdır. Sayfalar hızla akıp gitti. Çocukluğu Kıbrıs'ta geçen ve her zaman kendi kimliğini arayan adamın hikayesi! Kitap boyunca sık sık Kıbrıs savaşlarına ve orada yitip giden insanlara tanık oluyorsunuz ve birde kahramanımızın hayatı, kendini araması, hayat yolundaki çabaları, çocukluk aşkına duyduğu özlem ve kitap okumak,yazmak hayalleri :) Tavsiye eder okuyunca düşüncelerinizi paylaşmanızı rica ederim
