Yıkmaya çalıştığın duvarlar, aşmaya çalıştığın sınırlar aslında hiç var olmamış olabilir mi? Bazen ilerleme daha fazla çabayla olmaz. Bazen gereken, çabalamaktan vazgeçmektir. Bunu deneyimlemeye hazır mısın?
Acaba yeniliğe gerçekten açık mısın? Eğer değilsen bekle, yavaşla ya da yeni bir şeylere başlamak için gereken boşluğu yaratmak adına bir şeylerden vazgeç...
Dünyadaki vaktimizi bütün hislerimizle deneyimlemeye ihtiyacımız var. Sadece bu an'daki güzelliği görmek için geçmişten pişmanlık, gelecekten endişe duymayı bırakabilir misin?
Bir insan mevcut farkındalığı, samimiyeti ve dünya deneyimiyle şu anda olabildiği en iyi insan olup verebileceği en iyi katkıyı veriyor olabilir mi acaba?