Çoğu insan sessiz bir çaresizlik içinde yaşamlarını sürerler.
David, ailesi tarafından sevildiğini bilerek büyüdü. Ancak ebeveynleri tarafından sevildiğini hissederek büyümedi.
Ben dünyanın içinde yaşamıyorum; ona dışarıdan bakıyorum.
Okur Takip Önerileri
Çocuk ebeveynlerden birinden ya da diğerinden bir şey istediği ya da özen beklediği için utanç duyuyorsa kendi duygusal ihtiyaçlarının pek çoğuna kör bir şekilde büyüyecektir.
Ebeveynler çocuklarının eşsiz duygusal doğalarına dikkat ettikleri zaman, duygusal anlamda güçlü bireyler yetiştirirler.
Kim olduğumu tam olarak biliyorum. Başkaları değişmeyecek ama ben değişeceğim.
İnsanlarla aranıza sınır koymak bencillik değildir.
Ailenin bir üyesi olmak, insanlara eşya gibi hükmetme hakkını kimseye vermez.
Gerçek duygu ve düşüncelerinizi kabul etmek, sizi kötü bir insan yapmaz. Aksine sizi gerçek bir insan yapar ve zihninizi anlamak için de yeterince olgunluğa ulaşmanızı sağlar.
Sayfaları çevirdikçe başkalarının romanında bile bir karakter olmadığımı fark ettim. Artık bu kitapta olmak istemiyorum.
Ebeveynlerimizi hatalı görmek oldukça zordur. Bir çocuk olarak ebeveynlerimizin her şeyi yapabileceğine inanırız. Ergenlik ya da yetişkinlikteki özgürlük durumu ebeveynlerimize olan güçlü bakış açımızı zayıflatsa da tamamen ortadan kaldırmaz. Bu nedenle sevgi dolu değilseler bile isteseler olabileceklerini düşünürüz .
Duygusal olarak olgunlaşmamış yetişkinlerin dile getirilmeyen klasik cümlesi şudur; “ Eğer beni gerçekten seviyorsan, senden ne yapmanı isteyeceğimi bilirsin”
Eski kafalı anne babaların, çocuklarından haberdar oldukları ama onları duymadıklarını hatırlamak önemlidir.
Duygusal yönden olgunlaşmamış insanlar diğer insanların farklı düşüncelerinden ve fikirlerinden rahatsız olurlar çünkü herkesin kendileri gibi düşünmesi gerektiğine inanırlar
“Birisi için gerçekten en önemli kişi olmak istiyorum.””Birinin benimle birlikte olmak istemesini istiyorum. “dedi. “Çok şey mi istiyorum gerçekten bilemiyorum.”