Galiba bizi benzerlerimizin karşısında her gün birkaç defa çıldırmaktan bu hayret kurtarır.
"Böyledir.
Her şeyin aynı şekilde sürüp gideceğini sanırız. Kâinata ve hayata akıl erdirmeye çalışmak boş. Akıl dediğin bir yere kadar. Nasıl gayba inanıyoruz, olup bitenler için şöyledir böyledir demenin bir mânası yok.
Teslim olmalı."
Bir zaman susuyoruz.
Söz bitiyor bazen.
Sözün gücü derde derman olmaya yetmiyor demek.
Yetmiyor ya, şu yaşadığımız günlerde ne çok konuşan var !
Okur Takip Önerileri
Gecenin ilk
saatlerinden beri üstüne abandığım bir yazı... Yazıda bir dünya muradı
üzerindeyim. Fakat bu muradı öyle kurcalıyor, onun künhüne; içine nüfuz
etmek için öyle çırpmıyorum ki, nihayet onun da, her şeyin de sınırını aşmış
gibi bir şey oluyorum. Karşıma 'rakip' ismiyle Allah çıkıyor ve artık o
murat bana birşey ifade etmez oluyor. Gökte, tam bir mesafe emniyetiyle uçarken birden bire bir
duvara çarpmak gibi bir hal...
