Gökyüzü öyle yıldızlı, öyle berraktı ki, onu gören sormadan edemezdi: Nasıl oluyor da böyle bir göğün altında türlü türlü suratsız, kaprisli insan yaşayabiliyor?
"Biriyle tanıştığımızda onun sadece dış çizgilerini görürüz.İçini kendi beynimizdeki renklerle doldururuz.Ve karşımızdaki kişi artık bizim bir düşüncemizin parçası olur.Ve aslında âşık olduğumuzu sandığımız şey de tam olarak budur.Bir düşüncenin parçası..."
Genç werther ona aşık olan kadın ile gönül eğlenirip onu terk etmişti. Kitabın sonunda aşkına karşılık bulamadığı için intihar ediyor...
İşte hayat böyledir karma gelir bulur