Bütün bu insanların sessizliği ağır gelmeye başlamıştı bana.
Ne de olsa insan her zaman biraz suçludur.
” Umut, nefes nefese koşarken bir sokağın köşesinde, arkadan yetişen bir kurşunla vurulmaktı elbette. “
Okur Takip Önerileri
“...insan eninde sonunda her şeye alışır, diye tekrarlar dururdu sık sık. ”
Sevmek, sevilmek! İşte bu eziyet dünyasında insanın yüzünü güldüren saadet bu nimetten ibaretti.
Güzel bir çehreye parlak bir tebessüm ne kadar yakişırsa Boğaziçi'ne de mehtap o derece yakışmaktadır.
Parçalanası kalp! Kör olası kalp! Hâlâ onu,o nankörü, o maymun iştahlıyı seviyorsun!
Dünyada yaşayış neden ibaretti? Bu genç yaşında da zevk ve sefa sürmedikten sonra niçin dünyaya gelmeliydi? Şu zevk ve sefa ne kadar geçici olsa yine dünyanın yorgunluklarından hayırlıydı.
Kadınların gönlünü hassas bir teraziye benzetmek mümkündür.
Hırçın kız sevgiyi yalnızca kitaplarda görmüştü.
Nefret ve intikam arzuları hep bu sevginin getirdiği şeylerdi.
"Kadın gönlüyle şaka olmaz. Kadınların gönlü oyuncak değildir."