Bager
@Ramanazad
Binlerce fidan ektik halkın çölüne. Su vermediler, eğildi.
anitsayac.com
119 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
"Ne bütün zenciler köledir ne de bütün köleler zencidir. Afrika özgür insanların yaşadığı bir kıtadır. Köle yapılmış milyonlarca Afrikalı vardır ama özgür olanların sayısı çok daha fazladır. Kölelik onların kaderi değildir, tıpkı milyonlarca beyazın kaderinin de kölelik olmadığı gibi."
Sayfa 121
Hiçbir parlak düşünce içine birtakım ahmaklıklar katılmadan piyasaya sürülemez. Kolektif düşünce ahmaklıktır, çünkü kolektiftir: İçindeki zekice tarafın büyük kısmını zorunlu bir vergi gibi feda etmeden kolektifin sınırlarını aşabilen yoktur.
Sayfa 153
Duygu şimdiki zamana muhtaçtır; o an geçtikten sonra sayfa kapanır ve hikâye sürer, öykü ise biter.
Sayfa 150
Okur Takip Önerileri
Bütün hayata karşı bir mide bulantısıyla uyandım. Yaşamak zorunda olmanın dehşeti yataktan benimle birlikte kalktı. Her şey gözüme boş göründü bir an ve içimden buz gibi bir ses, hiçbir derdin çaresi yoktur, dedi.
Sayfa 147
Kusursuz olan, kendini belli etmez. Aziz ağlar, çünkü insandır. Tanrı susar. İşte bu yüzden azizi sevebiliriz biz, Tanrı'yı değil.
Sayfa 104
İşte böyle, bir gün gelir herkes, alt tarafı asker kaçağı olduğu halde, kendini general olarak hayal eder. O gün hepimiz, derelerin çamuruyla boğuşarak, kimsenin kazanamayacağı bir zaferi kutlarız, zaferden geriye bir tek biz kalmışızdır, silkelenmesi unutulmuş bir masa örtüsüne yapışmış bir ekmek kırıntısı gibi.
Sayfa 97
Adaletsiz Tanrılar!
Adalet nedir bilmez Tanrılar adaletli görünmek istiyorlarsa, gerçekleşmesi imkânsız da olsa düşlerimize dokunmasınlar, sıradan da olsa, bize iyi düşler versinler.
Sayfa 96
İnsan baskı altında yaşamamışsa, özgürlüğün değerini ölçemez.
Sayfa 83
Biz ki hem hayatın, hem de gerçeğin içinde biten otlarız, biz ki camların hem içine hem dışına biriken tozlarız, biz ki Yazgı' nın torunları, Tanrı'nın evlatlıklarıyız, Tanrı sonsuz Gece'yle evlidir ve o da hepimizi doğurmuş olan Kaos'un duludur.
Sayfa 73
Bir ölü gördüğümde, ölümü, bir gidiş anına benzetirim. Ceset ise, üzerimizden çıkardığımız giysileri hatırlatır. İçimizden biri çekip gitmiş, hem de o benzersiz, biricik giysisini yanına almadan.
Sayfa 70
ve havada salınan belli belirsiz rüzgâr, var olmayan bir kışlanın üzerinde açılmış biçimsiz bir bayraktı.
Sayfa 60
Okumamak için kitaplar alsak; konserlere gitsek, ama ne müzik dinlesek, ne de kimlerin geldiğine baksak; yürümekten yorulduk deyip uzun gezintilere çıksak ve gidip kırlarda kalsak, sadece ve sadece kırlar bizi uyuşturduğu için.
Sayfa 49
İster var olsunlar ister var olmasınlar, biz tanrıların kölesiyiz
Sayfa 48
Hiçbir şeyi ciddiye almaksızın, duygularımız dışında hiçbir şeyin gerçekliğinden emin olamayacağımızı aklımızdan çıkarmaksızın, bilinmeyen uçsuz bucaksız topraklar gibi yokladık duyguları, içlerinde bir sığınak aradık.
Sayfa 28
Kalp düşünebilseydi, atmaktan vazgeçerdi
Sayfa 27